雨后平林逗翠光,与君携手下崇冈。小桥跨涧村舂急,老树吹花野店香。
远路出关如独鹤,好山对岸似群羊。金川亭下披襟坐,日暮不胜岚气凉。
谁凿巑岏作巨藩,崎岖尽处一逢原。千岩流水东南合,万叠晴峦紫翠屯。
驿使停骖松外路,居人买酒竹边村。道经乌石频回首,山后山前多白云。
瘦马还从广信过,一番天气又清和。青梅树暗人家少,黄犊泥深野水多。
南浦采茶供岁贡,北人缓辔听蛮歌。平生漫说封侯事,不道年来鬓已皤。
两袖西风此地过,清秋八月满烟波。粳田万顷连天远,茅屋千家近水多。
每买鲈鱼供晚饷,爱听稚子唱吴歌。年来自笑行藏拙,独立蓬窗对素娥。
松下上人相邂逅,座中为我说天台。每瞻大士云间现,曾访群仙洞里回。
明月在梁虹影动,西风入树鹤声来。远人亦欲东州去,准拟题诗满石台。
晚景无心与世谐,一轩长傍万松开。空庭日静春苔合,老树风高翠雨来。
病后茯苓还自斸,吟边仙鹤不相猜。岁寒亦欲寻良友,只恐山灵促驾回。
人在春山紫翠间,旅途今日忽相看。潮生远浦孤帆小,雨过苍崖古木寒。
笔底云烟长满屋,壶中风物共凭栏。江湖何日重相会,惆怅樽前别更难。
秘监挥毫意正酣,依稀风景似江南。经年修蔓摇秋色,隔水遥峰起暮岚。
千里郊原天渺渺,半空松桂雨毵毵。故山亦有溪山好,自笑征尘日满衫。
坦荡主翁能爱客,暇日开樽湖上亭。渔浦秋潮生野岸,山阴寒翠落疏棂。
香云凝纸诗都好,凉月当轩酒未醒。自笑红尘吹两鬓,隔江遥望数峰青。
曾见天华落讲堂,翩然振锡白云乡。盖茅绝壁星辰近,采药深林雨露香。
独鹤当窗松影瘦,老龙归洞夕阴凉。相思欲寄新成偈,落叶萧萧山路长。