洞霄深处日栖真,仙子亲曾此致身。
凤阙有人来献礼,溪声山色愈增新。
无意殷勤遮皓月,有心特地隔红尘。
从兹虚室长生白,占得桃源洞里春。
日日双萤火,乾坤一鹊巢。
野轩有凉户,谁敢等闲敲。
展开阅读全文
四海鲸鱼不足钓,纵使上钩吾不要。
三岛神仙不足夸,长生不死数如麻。
惊人名誉不足恃,万古英雄一场戏。
些些富贵不足欣,何如野轩卧闲云。
洞然劫火纤荠尽,此时睡著都不闻。
野轩轩轩在何处,宇宙茫茫无入路。
十千仙子浪中潜,百万抟鹏地底度。
此一轩,寄奇物,神不知,鬼不测。
东彻西,南彻北,
中心一窃尘沙国。尘沙国界有微尘。
一一微尘一真人。一一真人一真源,
威仪队仗数亦然。时人若见野轩叟,
正眼一觑皆奔走。呵呵呵,
千古万古野轩歌。
展开阅读全文
虚空荡荡无边岸,日月东西互宾饯。
东宾西饯几时休,生死场中如掣电。
本来真性同虚空,光明朗耀无昏蒙。
偶因一念落形休,为他生死迷西东。
堪叹世人全不觉,死即哀兮生即乐。
不知生是死根由,只喜东升怕西落。
东升西落理当然,休将情识相牵缠。
不信但看日与月,朝昏上下常周天。
生非来兮死非去,无有相因随所寓。
六道轮回浪著忙,真人止在虚空住。
真人住处无室庐,邻风伴月同清虚。
莫谓灵光只些子,包罗法界无边余。
法界包罗大无外,密入纤尘小无内。
饥寒灾祸不能加,物物头头归主宰。
一堆尘土百年形,如舟泛水凭人行。
忽朝舟坏人登岸,枯木无主从沉倾。
莫腐莫回雇,万水千江几番渡。
这回到岸好焚舟,不须更说波涛苦。
有缘舟居不居舟,终不虞昨夜风雷撼山岳。
虚空不动常如如,识得真空方不昧,
古往今来镇长在。掀翻世界露全身,
尽度众生超苦海。真空消息非顽空,
纵横变化无终穷。听我一歌空里曲,
铁蛇飞上昆仑峰。
仙去仙人往结庐,我来自喜驻云车。
秋阳今日七月九,花蕊长春千载余。
一派松前流水出,数行沈约戏题书。
围棋注酒餐莲实,聊复有无谈太初。
正向西窗处,两峰苍翠排。
白云清昼入,玄鹤几时回。
剪厌如毛竹,锄嫌绕砌苔。
有时不开户,烟雨蔽阳台。
白云闲似我,我似白云闲。
二物俱无心,逍遥天地间。
迟日满高台,书囊云锦开。
梅蒸阳气透,林隐景光回。
尚究千神恍,高吟万恶摧。
殷勤能启秘,须仗出群材。
青城老洞翁,名籍丹台上。
日日诵黄庭,感得祥云降。