艺苑词垣二十年,离情不似十年前。绿波南浦江淹赋,白雪西山杜甫篇。
醉里功名心尚在,老来山水性俱偏。春风漫作金陵梦,却望天台更渺然。
君看守岁法,如画有足蛇。蛇足不可添,岁行宁可遮。
旧岁如可守,奈此新岁何。聊为坐终夜,杯酒成欢哗。
朝衣尚未整,枥马且未挝。吾非杜陵翁,叹此暮景斜。
高堂椒花颂,欢乐勿蹉跎。惟应一日养,欲与三公誇。
天上晴云散煖飔,晓霜先与赐貂辞。宫墀正引千官拜,塞马方怀贾客骑。
兴岂龙山吹帽日,恩同汉帝解衣时。琼楼玉宇寒多少,拟和新词学进诗。
有约移尊玉署东,小梅疏雪赏心同。轻飏晚色还随袖,浅著春寒未满丛。
娱客漫须琴有调,催诗却笑雨无功。休论腊日三回白,且胜元宵万点红。
庭下猕猴如小儿,攀花折果不停时。为怜野意厌羁絷,放著林间高树枝。
不见峰头十丈红,别将芳思写江风。翠翘金钿明鸾镜,疑是湘妃出水中。
俗居无计避尘氛,西郭浓阴远见分。幸有竹看休问主,苦无邻乞竟烦君。
天应不爱城头雨,地许长留石上云。十日肩舆犹未过,晓风帘箔又斜曛。
雪月光中夜未阑,楸枰乱落水精寒。情贪白战停杯久,眼入空明下子难。
长怪官曹无暇日,偶从愁里得奇观。撚须呵手非吾事,聊复灯前凭几看。
曾上銮坡侍玉堂,朝衣新惹御袍香。传宣暖阁天颜近,奏近年台午漏长。
化国有人悲短梦,幽都无地仰余光。从容顾命分明语,一日伤心泪万行。
北风萧萧起平陆,远客还思旧乡曲。青袍白马送君归,楚水吴山为谁绿。
当年献策来京华,飘飘意气凌云霞。晓日长趋九华殿,春风烂醉五侯家。
双旌照人日杲杲,承恩独出长安道。西江稚子解弦歌,南国骚人怨芳草。
退身不待衰病年,悬珂结驷空留连。三山松柏宛然在,五陵桃花亦可怜。
山中寥寥何所有,莼菜羹兼菊花酒。相如膝上七弦琴,元亮宅边五株柳。
清时令子居黄门,门前冠盖如云屯。功名去住总适意,此乐悠悠安可论。