二十部经兼戒律,执相依文常受持。生生获得有为果,随在三界无出期。
若能离相真入理,理中无念亦无思。
外若绝攀缘,欢喜常现前。本来何所得,吉祥自现形。
空生成长老,燃灯常照明。弥勒是同学,释迦是长兄。
神通次第坐,无劳问姓名。名相有差别,法身同一形。
菩提般若名相假,涅槃真如亦是虚。欲得心神真解脱,一切名相本来无。
十方世界风尘净,州州县县绝艰虞。王道荡荡无偏党,举国众生同一如。
不动干戈安万姓,法王合掌髻中珠。
达人知是幻,纵损心亦如。诸天不免难,况复此阎浮。
须寻无上理,莫更苦踟蹰。衣食才方足,不用积盈馀。
少欲有涅槃,知足非凡夫。当来无地狱,现在出三涂。
若能相用语,教君一个诀。捻取三毒箭,一时总拗折。
田地成四空,五狗牙总缺。色蕴自消亡,六贼俱磨灭。
阎罗成法王,罗刹成菩萨。勿论己一身,举国一时悦。
无思无念是真空,妙德法身自见中。应机接物契真智,十方世界总流通。
通达无我无人法,人法不见有行踪。神识自然无挂碍,廓周沙界等虚空。
不假坐禅持戒律,超然解脱岂劳功。
香山有栴檀,宝山无伊兰。金山照毛头,毛头百亿宽。
净心空室坐,妙德四方安。空生知内外,相事付阿难。
如能达此理,无处即泥洹。
大唐三百六十州,我暂放閒乘兴游。瞬息之间知事尽,若论入理更深幽。
共外知识呷清水,总是妄想无骨头。却归东西山道去,不舍因缘骑牯牛。
后望青山平似掌,前瞻汉水水东流。试问西域那提子,遗法慇勤无所求。
自入大海归火宅,不觉乘空失却牛。有人见我归东土,我本元居西海头。
来去自然无障碍,出入生死有何忧。
如来一真智,遍满娑婆界。殷勤说方便,有人自不解。
无处不生心,有处多贪爱。心王作黑业,教他口忏悔。
口忏心不改,心口相违背。不服无心药,病根总不差。
著相求菩提,不免还他债。
我观三界有,有人披草舍。蛇鼠同穴住,白日恒如夜。
鸠鸽为亲情,罗刹同心话。五狗常嘷吠,思之令人怕。
我观总是幻,虚空名亦假。放牛吃草庵,三生同一化。