一水分复合,是有中流渚。溯洄从其人,道阻心良苦。
其人美如玉,远世甘独处。秋风把钓归,绕屋松萝雨。
天地育群物,衰荣迭新故。苟非金石资,畴能保晨暮。
水逝不复西,叶凋长辞树。昨日眼中人,今朝陇头墓。
永寐长夜台,无时见明曙。感此心悲伤,彷徨以怀顾。
彭殇均朽化,何术可独固。吾将营姹女,九转童颜驻。
鼎湖有飞龙,乘之上升去。愿从轩辕游,复与王乔遇。
呼吸元和精,服饵玄牝素。万期为须臾,八荒等庭户。
俯视闾门间,茫茫日尘雾。
人意自南北,岂在山与水。苟非道谊合,对面若万里。
美人赋考槃,于彼河之涘。作疏动旬朔,音问苦不至。
白露结为霜,百草中夜死。楚郊鸣寒雁,萧萧无停翅。
日月忽居诸,人生倏如寄。感兹气候易,耿耿怀宿契。
荒哉鸡坛盟,反顾惟陨泪。轻薄寒路衢,奔驱竞微利。
变态须臾间,禽兽安所异。君子德义敦,中路忍忽废。
愿言最始终,相善以没世。毋为投井心,下石速其毙。
载歌伐木篇,书以谢知己。
江口一树芙蓉花,花下吴姬沽酒家。井头辘轳五更响,门前便有人来往。
酒味虽漓众称好,一日常倾百壶早。年来运去钱米缺,沽酒实醇人不说。
门前冷落秋草生,万事萧条不称情。人情反覆何能定,莫怨他人由汝命。
朝朝江口望行人,但见寒江白沙净。
渔郎住在双江口,家养鸬鹚十八九。唱歌打桨落长潭,大鱼上船小鱼走。
四时坐计水中央,百艺何如网罟强。岩上拾薪岩下宿,不识耕桑衣食足。
回头万事等浮萍,云白山青沙草绿。短蓑开合几晴阴,閒来沽酒杏花村。
载歌一曲沧浪晚,棹入烟波何处寻。
作木莫作桑树枝,作女莫作商人妻。桑枝岁岁苦攀折,商妇年年感离别。
桑枝折尽犹解抽,人老岂有重苍头。神龙猛虎会可执,其奈夫婿心难留。
朔风吹江浪如屋,柁楼嘈嘈行色促。望杀苍天哀愤深,目断云山泪成掬。
何能化作樯头燕,到处飞飞得相见。何能化作帆上风,千里万里长相从。
父母嫁我非夙契,但云商人多赢利。门前宴集广舆马,篚筐聘来足珠翠。
岂知今日成参商,舆马珠翠看无光。月悬别恨秋宵永,花搅离思春昼长。
妾心岂学道傍柳,朝朝暮暮千人手。妾心岂学空中云,变易随时情何有。
妾心可似南山石,雨打霜侵只如昔。更看终岁不归来,化作南山一拳石。
远别离,楚水深,吴山高。吴山迢迢起烟雾,楚水浩浩生波涛。
君今天南妾天北,欲往相从安可得。终朝不见若为情,况是频年音信绝。
孤房独宿耿无寐,梦中恍惚平生意。罗帏翠被暖香残,珠箔银屏夜灯细。
远别离,相思唯有空中云,时时千里能随君。相思唯有云间月,夜夜千里能照妾。
妾看云月长踌躇,君看云月还何如。
石城城下春江流,城边十二红粉楼。吴儿打桨动晴绿,送妾随君楼上楼。
为君起赵舞,为君发齐讴,举酒劝君君莫愁。妾貌强如花,妾心强如月。
花盛有时衰,月圆有时缺。劝君莫惜千黄金,趁取青春好时节。
为乐须臾诚可怜,人生安得长少年。云收雨散不终夕,落花飞絮春风颠。
紫骝马,黄金鞯,一新剪拂当晴天。蹄轻耳峻筋骨坚,性烈不受庸人牵。
山西主将功名老,时时骑出长安道。长安三月春风寒,无限落花点芳草。
遥遥数里闻号鸣,走过一歘疑流星。汗生黑晕搏云湿,举国驽骀空震惊。
归来四海知声价,甘将伏枥都城下。回看厌旦可不惭,苦月寒霜自终夜。
十月祈连三尺雪,孤军万里防边敌。鼓钲不动马停嘶,北风吹冻衣裳裂。
元戎怒奋黄金戈,夜移苦战临交河。海云漠漠关月黑,道傍死骨何其多,主恩未报将奈何。