新霜尚薄树声乾,寒水无痕倒浸山。知是钓船归较晚,鵁鶄嘎嘎起芦湾。
小春天气未生寒,缀树朱栎正入看。昨夜海棠开数朵,一双蝴蝶上阑干。
参天杨柳手亲栽,一院西风户牖开。落日尚馀三四尺,山平水远看秋来。
径曲交加锁竹阴,不教宠辱到林扃。心閒莫道浑无事,粉落松花污鹤翎。
园丁花木巧杯棬,万紫千红簇绮筵。折得青梅小如豆,献来还索赏金钱。
园草浮青入杖藜,莫教孤负好花时。人生屈指头如雪,消得春风几首诗。
孤楼侵树小,老雁入云迷。月暗水光白,夜深邻语低。
钟声传下竺,梅信失西溪。偶忆曾游寺,尘昏壁上题。
乌夜啼,朝啼东方白,夜啼林影黑。关河万里天雨霜,月冷夜长眠不得。
乌夜啼,怜尔巢中黄口时。哺腥吞腐羽毛长,母子日日长追随。
一旦离群自成偶,相呼相唤期相守。故雄零落不复知,留得孤雌住衰柳。
柳条萧飒难栖身,梦惊三月杨花春。载飞载止情莫伸,欲去不去愁杀人。
不知挟弹谁家子,暴物伤生苦如此。哀音散入江湖间,老屋破窗灯欲死。
乌夜啼,君岂知。
达人不患贫,贞女不事媚。静知春事佳,老觉世味熟。
古交山上松,今交陌上花。某丘有树犹堪宿,何处无鱼可疗饥。
瘦梅喜浸古罍盎,老态怕著新衣裳。
燕拂花阴绣毂,人指箫声画楼。杨柳六桥旧梦,夕阳一段新愁。