千里江山入郡楼,凭栏乍喜密云浮。冷光交映天峰色,馀润遥随笠泽流。
民叠裤襦看不厌,客丛簪履赏应留。野人乘兴狂吟外,引鹤披蓑上钓舟。
苏台风雨久如期,太守精诚不待祈。万廪更为来岁计,六花故就腊晨飞。
静装松桂仙枝老,深壅芝兰土脉肥。衡泌栖迟墙仞远,为公何日赋缁衣。
好闲不复爱轻肥,病起神清与道宜。药灶夜寒薪焰歇,书窗昼寂竹阴移。
坦怀莫学途穷哭,行己应无屋漏欺。里巷游从须勉强,相逢犹记是童儿。
几年彩笔擅辞场,鬓发相饶色更苍。千里旧闻称骥騄,九霄安得接鸾凰。
醉凭净几抛乌帽,闲捲新诗置锦囊。治世莫将公干比,松陵风物胜清漳。
贤守忧劳鬓欲霜,通宵霢霂满吴疆。五湖水阔鱼龙喜,九曲尘清桧柏香。
更入高乡多䆉稏,虽当浅处泛艅艎。为霖事业传家世,润泽应难限一方。
一雨欢心几万家,预期舂稻博流霞。低侵沪渎田交岸,高傍支山水满车。
叶幄谩沾桃李实,堤奁暗长芰荷花。丰年阖境浑无事,闲把诗毫放两衙。
世间如幻此生浮,宁典仙祠不典州。决胜金城勋烈茂,宣风玉垒治声优。
远移遁迹无嘶马,旧得调元问喘牛。耆俊如公宜大用,行闻召节趣兰舟。
一卧东吴七十春,区区南北笑乡人。盛开黉舍招英俊,敞辟华堂待缙绅。
婉婉重孙胜綵服,煌煌两婿拥朱轮。铭旌已去空回首,通德门前旧是邻。
栝柏森森覆小台,凌风采菊共衔杯。东篱寂寞陶翁醉,连骑缤纷卫相来。
放浪五湖惭钓客,均调玉烛仰璇魁。秋河半夜檐前转,谁泛仙槎去却回。
体貌方隆避政枢,归来衮绣耀东吴。骑鲸才格从天禀,化鹤风姿与众殊。
经国文章垂睿想,济民德泽感神扶。堂边三寿高千丈,依旧扁舟泛五湖。