展开阅读全文
炎精孕秀储气详,荔枝结实魁群芳。
我有犹子客南服,千里眷念情不忘。
星驰走寄一千颗,伏暑火炽劳取将。
筠篮初开气芬溢,稍觉四座浮清香。
骊珠璨烂光夺目,琱盘饤饾罗满堂。
先庙未献不敢嗅,色味虽鲜那敢赏。
少须祀毕分送似,宾友拉至纷攫攘。
降囊初剥拆霞缕,玉脸旋堂绽流天浆。
手持奈此水晶粒,地积更诧云锦裳。
海乡因记少日好,绕树食{左口右稻去禾}高价偿。
婆娑碧绿拥平野,丹苞縠皱晖朝阳。
初惊星火争燿熠,久讶彩凤争翱翔。
薰风吹开碧云叶,绿水宛类翻頳鲂。
只今老大将底用,食此感激意故长。
君不见方红陈紫列绀缃,三十二品裁中郎。
丁香核小味甘洁,何似钗头十八娘。
天生美实限南北,长安路远价愈强。
只今生食享至味,不数家渍监蒸方。
又不见宣靖文物全盛时,贡输不减开先唐。
輶车从横绣衣使,海内骚动封纸黄。
妙品人家那可得,置以走辙加浮航。
似闻供上祗纤悉,往往尽入公侯王。
骊山往事不古监,艮岳驯致烽烟狂。
祗今故老尚能说,空使悲愤萦肝肠。
书生不负医国手,赋成何日奏明光。
不如且唤呈姬辈,笑擘轻红入醉乡。
九天宫阕春风满,陆地楼台夜月寒。
铁笛一声吹雁落,片云不到玉栏干。
夜半扁舟出桐庭,客帆初挂早潮平。
社风才起海膺至,岚露未收江鹄鸣。
吴岫乱云擎古塔,楚皋寒叶拥荒城。
垂虹桥外天连水,无限别离生杜蘅。
灵鼍一鼓振潮音,征梦迢遥枕畔闻。
语断频伽天正晓,送风吹散满天云。
晚雨逆溪上,寒云傍山飞。
白鹭去洲渚,潜鱼沂湾矶。
举头行迹少,唯见暮樵归。
客思悠悠幸自安,亦因吟事可相宽。
小窗过了廉纤雨,细与东风说晚寒。
庚伏人间暑气隆,纳凉留客咏诗翁。
润衣红湿池荷雨,拂面清泠槛竹风。
沙觜旧痕平不露,野湾新涨曲相通。
画桡澹月人归处,万盖翻翻涌翠筩。
稻熟田间笑老农,咚咚村鼓乐时丰。
新刍自酌花瓷碗,醉倒扶携夕照中。
金碧拥琼庐,天开绕电区。
鸟流周室瑞,蛇断汉家府。
石井腾曦驭,瑶坛布斗枢。
愿将皇极福,敷锡偏康衢。
午日柳阴正,晓风花气新。
川明鱼咏水,林静鸟啼春。