汉殿经焚后,号然卧草中。雕几牙板废,锈涩土花蒙。
追蠡难陈力,华鲸不奏功。待贤初设簴,想见古人风。
大厦就倾覆,难以一木支。惟公抱忠义,挺然出天资。
死既得所处,自顾乃不疑。恻怆大江南,名与日月垂。
我行见遗墨,再拜堕涕洟。名堂有深意,亦唯岁寒枝。
可知平昔心,慷慨非一时。峨峨著栋宇,昭昭示民知。
勿使风雨败,永慰千古思。
展开阅读全文
南渡邦初造,西山将独贤。立功何赫赫,流庆尚绵绵。
报国横戈数,登坛授钺专。风云方际会,江海固周旋。
控险千钧弩,临危七宝鞭。忠诚深足仗,智勇实兼全。
自返高桥役,端持宥府权。兵威终抗敌,人力可回天。
甲第无踰者,诸孙固颖然。初生同燕颔,有美自蝉娟。
善学闻当代,能诗起妙年。卫公犹故物,郑老竟寒毡。
矫矫青云器,泠泠白雪弦。同游虽未达,自视已无前。
政事兼留意,时髦孰比肩。知机无转石,纵辨若奔川。
特达群公荐,酸寒众目怜。姑为文学掾,会觅孝廉船。
必见公侯复,无论雨露偏。秋风鹏鹗健,万里正翩翩。
展开阅读全文
圣主敷皇极,元臣建上台。虚心求俊乂,削迹去奸回。
拜命超凡品,知君秉大材。淳风随日播,公道应时开。
负鼎资烹饪,操刀贵剸裁。铦锋行肯綮,异味合盐梅。
庙议常参决,朝班复共陪。艰难须佽助,豁达远嫌猜。
遗佚闻风起,英豪接踵来。经纶非董贾,辞藻亦邹枚。
在野思罗致,盈庭想毂推。既将龙作友,恶假鸩为媒。
走也今留此,公乎可念哉。执竿犹海上,扶耒即岩隈。
自守幽人意,宁虞俗子咍。旧游辞玉府,故事忆金台。
落魄江湖阻,苍茫岁月催。丹心徒耿介,素发已毰毸。
勿谓交如水,能忘耻及罍。飞黄当驾驭,犹足异驽骀。
想君游宦处,正值洞庭湖。落日波涛壮,晴天岛屿孤。
舟航通汉沔,风物览衡巫。天下文章弊,非君孰起予。
春雨连城阔,春云映户多。长衢方淖泞,小水亦风波。
抱独能如此,思君可若何。便当乘兴去,著屣一相过。
只作全生计,唯存半死心。刍荛犹不置,斤斧重相寻。
遂使煁焦釜,谁为爱古琴?有材不足恃,愁绝念知音。
山出双峰秀,溪流一派清。土风存礼让,人事省将迎。
路逐高低过,田随早晚耕。家林有如此,南望每关情。
水程通百里,云树隔千层。鹤发欢相见,龙门羡独登。
文辞毋乃壮,杯杓尚能胜。仰止情何极,吾为附骥蝇。
萧萧垂素发,渺渺泛沧波。过眼江山好,离家日月多。
诗名终不朽,世事复如何。一往五湖上,苍茫问钓蓑。