觱篥声中气序过,溪头燕子又归窠。
清涵夜色花无睡,翠洗晨妆脸半酡。
红萼尚怀乡国旧,锦心空抱客愁多。
饮酣乐翻成感,泪湿胭脂雪满坡。
本住陵阳处士户,不妨名字落青都。
题舆带阁添新号,抱史还山只故吾。
秀水稳宜眠夏簟,惠泉香可煮秋菰。
劝君莫动骚人曲,椰叶{上艹下通}花降女巫。
展开阅读全文
斗城将军半段鑰,汉宫美人半额妆。
碧眼禅僧坐空室,花雨半床云半窗。
道如大路皆可遵,不间不界难为人。
卓哉圣人门,犹惜二三子。
冉求只向中道画,季路仅及升堂止。
穷山必到嵩华颠,穷水必极昆仑源。
若非身心实造诣,未免口耳空啾喧。
子归试取群书读,饱秣吾驹饭吾仆。
却将全体为渠说,荡出峨眉半轮月。
展开阅读全文
采蘩浴春蚕,夫婿今远离。
贫无金钗别,愁有玉箸垂。
朝同火伴去,莫独衾裯随。
百夫十夫长,千里万里期。
去期日已远,征郎不雇返。
生理日就贫,岁年亦云晚。
虽有乳下男,不能充夫丁。
昨日府帖下,籍已书其名。
官军独备北,颇恤东西民。
勿言征钱轻,抽徵将到人。
展开阅读全文
尔何不向别处栖,东飞日白足,
南飞有树枝。翱翔空中不欲堕,
逋尾又向城头归。城虽高,
人亦好,三匝重来屋边绕。
不缘啄雁稗,不为唼凫藻。
鸦鸦唾骂闾里常,睠睠忠言主人告。
所生八九子,赖有三雏成。
两雏连樯去,一雏闻弦惊。
往来城头暂栖止,旭日又恐东方明。
展开阅读全文
黄葛溪上生,青条谷中垂。
薄言采其丝,缉彼綌与絺。
缝作公子裳,远寄闺人思。
絺兮凄以风,不值当暑时。
轻鲜未及御,弃置忽若遗。
虽则遭弃捐,肯为风雨移。
朝暮蒙楚中,采采以慰饥。
君看葛妇歌,尝胆味若饴。
二年多病少佳怀,酒落杯中见影猜。
青女降霜溪屋冷,白姑记日命宫灾。
柳州解崇崇频作,孙子逐痁痁转来。
就使新春年运吉,钝庚难拨马头开。
触势山行陡顿余,急携拄杖息禅居。
老僧不惜山中宝,持出银函贝叶书。
故乡於此时,酿熟岁猪肥。
骨董羹延客,屠酥酒饷儿。
灶涂醉司命,门帖画钟馗。
多少伤怀事,溪云带梦归。
展开阅读全文
银河耿高树,璧月流中庭。
有声西南来,厥闻浩以盈。
或泠泠为风,或殷殷如霆。
元戎啸中军,猛士赴敌营。
但闻人马行,弗省金铁鸣。
天地始气肃,乾坤亦尘清。
岂有一草木,而不知秋声。