往在黄枢府,璇题护两扉。剪除当路棘,纫补坐朝衣。
风急操舟济,江空掷钓归。年年湖上雁,旭旦望南飞。
泸水风涛七载还,今年赢得在家山。临流领客清溪上,滴露抄书翠竹间。
晚计作堂应未晚,閒居成赋恐难閒。云昏八表边烽息,须得伊人护玉关。
不必寻芳出远郊,八分春尽属亭皋。
漫波绿皱一溪水,暖日红蒸千树桃,
乌绕屋檐呈卦兆,鹤窥庭户听离骚。
静中识得生生意,堂下蘼芜更不耨。
閒居早是宾俦寡,有弟山行访鸟窠。
黄卷渐成迂叟僻,朱颜不似美人酡。
诗因怕事吟偏少,酒为盾花饮辄多。
珍重山园芳苟饷,犹胜乡国赵家坡。
玉山一何高,堂与青云齐。
上连宝台峻,下瞰金璧低。
中有地老仙,驾鹤俱不归。
苔封箕山碣,雾湿太史题。
岂期芸省郎,再析侯藩珪。
芳猷绍前印,英气截云霓。
理乱如理绳,牧民如牧羝。
燕开登南楼,就以云作梯。
喜年玩秋稼,抚物观春荑。
不贪老氏宝,不秘庄生倪。
至仁弥尔性,寿齿今复齯。
当年指李记生辰,柱史疑为法报身。
鱼鸟泳飞南阁晓,风花经纬石林春。
手繙万轴谈无底,胸著千年汲愈新。
试看乔松霜雪后,凛然一节照时人。
悲莫悲生离,老至悲转切。
阿爹领宾送,诸母持酒别。
大妇前致辞,忽忽颜不悦。
归来眎季女,一夕亦永诀。
人事长如此,有怀向谁说。
泪缘亲爱滋,心以忧患折。
去去勿重陈,秦淮对明月。
少学东坡颇爱奇,夜抄灯疏爇松脂。
老随年度几弦瑟,愁怕月窥双鬓发。
蚕市已非吾故国,菜园犹得子新诗。
閒人不管东风闹,麦饭枯鱼著顿炊。
露洗秋容一片清,远山高与雪争明。
贤侯无阳岳神降,上相先从佛腊生。
画戟不妨当燕寝,白囊无复到鸡城。
新来连日西郊雨,还作山间小太平。
皎皎从来世不容,平平未足与言功。
介言西事何妨谪,洵著权书竟是忠。
只为边民忧自北,卷将吾道载而东。
分明自有天知己,趣檄和看骑火红。