秋千索外阑干侧,一曲凝云花影直。
玉瓶风暖醉忘归,春水不分杨柳色。
寒吹西轩入,罘罳设座隅。
腰围同沈约,指爪类麻姑。
静卧毡三叠,清斋饭一盂。
晓来香满室,岩桂侈瓶炉。
只因闲未得,又慕得闲名。
一幅无尽态,四时有馀情。
吟清招鹤伴,机熟付鸥盟。
坐久不知晚,前汀烟水横。
倦叟寻芳藉短筇,故人解后一尊同。
明霞浸水疑铺锦,彩阁横溪俨卧虹。
猿去复归啼晓嶂,僧来相伴立春风。
雪涛湍激开寒闸,涤尽尘襟万虑空。
山水佳如此,都忘客路难。
鸥明寒渚净,雁入野田宽。
事久人多厌,心清梦却安。
独怜鸾翼远,谁念箧衣单。
久藏斗酒谋诸妇,婢子仓皇错授醯。
解后芸居初止酒,小厨海错旋开泥。
展开阅读全文
忆昔相逢初,一见即刮目。
出处虽不齐,椒兰则同馥。
论心到极处,情爱逾骨肉。
十年传成癖,搰搰闭门读。
高志尊所传,而肯曲从俗。
抱此奇特操,平步可金玉。
况复同窗友,槐庭秉钧轴。
事有反所料,轩冕笑羁束。
缙云邈千里,访道求辟谷。
食枣怀安期,窃桃小方朔。
平生精进心,自可登仙录。
一著偶失算,九书无复续。
洞霄有猿号,丹池无鹤浴。
昨病失会葬,生刍东望哭。
展开阅读全文
大哉易画包牺生,鸟迹科斗相继永。
六体中间亦湮昧,次仲楷到钟王精。
献捷之表最近古,庄正如持干戚舞。
黄庭字字能通神,强弓千挽筋力均。
宝书遥遥名不朽,正法欧虞远能守。
后生不作诸老亡,睹君笔法得仙手。
况君变格睨逸少,秋霁凭高森晚照。
须知伯英到极工,中存楷则方入妙。
我初不识君,见君石上文。
从今便着青眼视,王谢庭前佳子弟。
才能素所喜,喜极为君歌。
君今弱冠不可那,更后十年当君何。
觥筹交错舞傞傞,延得嫦娥泛醁波。
客谓平生无此乐,二章聊继饮中歌。