栖迟海国十年居,万事浮云任卷舒。若问乡关何处是,宵宵合眼到西湖。
党中之蠹一茅包,孔圣而今又受嘲。料得英灵在天笑,后生狂狷尚堪教。
花娇叶茜树如仙,雪压难支腊月天。寄语主人勤护惜,莫教烟树化为烟。
晚来风定雪全停,劈破苍冥有数星。我独有怀当此夕,梦中梦梦未能醒。
天外琴声水上音,闲观花鸟一沉吟。白云偶过来投影,欲借清波觅彼心。
物未能齐我未忘,心为行役敢辞忙。总疑水到渠成候,丽日中天花自芳。
莽莽乾坤一色中,凭它玉照彻吾衷。从知有我还无我,水幻为花一样工。
病欲阑时岁亦阑,雨声中有画图宽。红芽稚柳春无极,何处凭栏放眼看。
萧然冥坐味醰醰,风景分明我熟谙。杨柳有情青塞北,春阴无定湿江南。
折得渡头花。细数红芽。芳心有恨怨年华。绕遍湘江千里路,仍在天涯。
远浦接平沙。难觅仙槎。重重烟水路偏赊。欲托梦魂今夜去,还怕云遮。