展开阅读全文
晨风一嘘吸,吹落羲和车。
细雨海上来,蒙蒙弥空虚。
骄阳不驭世,冥色惨不舒。
寒暄各异恨,晴晦丙弗愉。
百年苦劳役,汲汲胡为平。
达人识此意,裂冕轻毁誉。
阳春玩小儿,入眼等空无。
小草檐闲碧,青山门外癯。
读书破万卷,只以益懦愚。
徒步历州郡,穷途泣海隅。
拏空窥五岳,破碎混中区。
忽然生八翼,轻身浮天衢。
初见海如勺,熟视益模糊。
撮土载万类,旦夕相诛锄。
强弱不可尽,星火何稀疏。
微尘点点外,幽暗不可居。
归来观五蕴,微命系囚俘。
贪痴杂粪秽,妄葆千金躯。
仙释同日死,儒墨徒区区。
佳人进美酒,痛饮莫踟蹰。
凶耗传来忍泪看,恸君薄命责君难。
英雄第一伤心事,不赴沙场为国亡。
历史三千年黑暗,同胞四百兆颠连。
而今世界须男子,又杀支那二少年。
寿春倡义闻天下,今日淮南应有人。
说起联邦新制度,又将遗恨到君身。
勤王革命皆形迹,有逆吾心罔不鸣。
直尺不遗身后恨,枉寻徒屈自由身。
驰驱甘入棘荆地,顾盼莫非羊豕群。
男子立身唯一剑,不知事败与功成。
展开阅读全文
眼见得几千年故国将亡,四万万同胞坐困。
乐的是自了汉,苦的是有心人。
好长江各国要瓜分,怎耐你保国休谈,惜钱如命。
拍马屁,手段高,办公事,天良尽。
怕不怕他们洋人逞洋势,恨只恨我们家鬼害家神。
安排着洋兵到,干爹奉承,奴才本性。
海上一为别,沧桑已万重。
落花浮世劫,流水故人踪。
星界微尘里,吾生弹指中。
棋卿今尚在,能否此心同。
女娃为精卫,街石堙东海。
东海水未堙,女娃心已改。
夸父走虞渊,白日终相待。
奈何金石心,坐视生吝悔。
魂魄昆仑气,洛洛清溪流。
琅玕出西极,光采粲九州。
鸾凤一朝去,宫馆颓山邱。
崦嵫不可望,望之令人愁。
力父佩璇玉,被服妖不妍。
背人傅脂粉,巧笑尾群仙。
玉台谒王母,心醉天子篇。
高邱一回首,众女空婵娟。