取士必取骨,相马莫相毛。
淮南养宾客,所重斗与筲。
照蝉不明火,振树将徒劳。
哀哉蒙鸠子,托命于苇苕。
东邻有处子,文采何翩翩。
高情薄世俗,入海求神仙。
归来夸邻里,朱楼列绮筵。
今日横波目,昔时流泪泉。
古人重附民,后世重兵车。
鲛革与铁釶,兵败于垂沙。
田野有饥色,千金购莫邪。
将军不好武,守身无与蛇。
列星昼殒队,华灯耀疏堂。
杂布夺文锦,欲语回中肠。
鸱枭岂终古,惊散双鸳鸯。
美人怀远思,中夜起彷徨。
威风敛羽翼,众口誉焦明。
焦明与威风,异命不同声。
西巢三珠树,振翮一哀鸣。
王母不可见,但忆董双成。
猛虎长百兽,梧斗轻重围。
群鸟待凤凰,摩天能高飞。
人王御万众,勇武世所稀。
鲛(革显)与弥龙,乌足养其威。
展开阅读全文
故人一别流水东,我悲朝露齐翁童。
理为万劫不复值,胡意梦中忽一蓬。
谈笑颜色一如昨,我亦知尔为鬼雄。
自言回航为迹西方之彼美,相援忽堕沧海中。
舟师大呼急相救,已果鱼腹难为功。
感君悲念特一致,告以友谊自此终。
我闻尔死死于东京脚气病,警疑欲问词复穷。
此时相见不忍别,坐对唯有明双瞳。
促膝犹在东大陆书局之楼上,撒手刹那千界空。
迩今书局已迁徙,我亦长辞故地毋乃与尔同。
神州事变日益急,方以病亡为尔惜。
今知拯弱横葬沧海东,男儿壮举何悲泣。
况复捐躯从知己,同种同心此爱一。
我惊此梦百感来,灯火不温人语寂。
吁嗟呼,众生九道相轮移,动植沙石流转何离奇。
与尔有缘得再随,不知尔为何物,我为何物在何时。
闻君将发扶桑渡,已识相逢又一秋。
宝剑莫弹知己泪,诸天终古美人愁。
东航触我追前梦,南国依然困楚囚。
近别元离同一散,我心恻恻没来由。
罗袜玉阶前,东风杨柳烟。
携锄何所事,双燕语便便。
春风不相识,拂面生微醺。醇醪旨且多,入口能醉人。
南廓念丧偶,西河怅离群。所以嘤鸣鸟,尤为求友声。
五交速三衅,轻薄无古今。方弹共工冠,乃染元规尘。
伦常倡革命,江河日骎骎。独清会众浊,淘汰无馀涔。
落落此怀抱,感慨胡能禁。