吾友搆高楼,上与南山友。推窗延诸峰,凭几揖群阜。
楼中列万卷,亦贮泉百缶。彝鼎皆商周,图书悉科斗。
客来赏奇文,疑义相与剖。递品阳羡荼,呼取惠山酒。
或时自晏坐,澹然一何有。青山时出云,白云时入牖。
焂忽曳作衣,亦或变为狗。起灭千万端,巧历能算否。
人生一如此,幻化安能久。借问天壤閒,何者是不朽。
春至百蛰作,吾亦难幽居。元墓梅万树,兹游岂当徐。
出门日以远,尘事日以疏。终日栖华閒,志意常浩如。
入俗苦不足,入山觉有馀。以此成荏苒,欲归还踌躇。
吾性最所适,终当期结庐。
杖策寻古寺,深山纵所如。古木连溪桥,修篁夹细渠。
翳然见人家,茅屋庭除虚。缅怀于此中,坦腹哦诗书。
良朋三五人,列岛南北居。兴来相经过,直质返厥初。
生与羲皇侣,歾与天地俱。
昔我爱邱山,名胜土梦想。去去三十年,尘事空鞅掌。
兹游惬始愿,千里遂独往。望山屡驰骛,入谷转疑恍。
仰观秋瀑飞,頫听潭流响。阳崖峙雄突,阴洞藏奇敞。
幽寻碧涧底,遐瞩紫霄上。春风荡轻阴,百里见开朗。
青丹未可图,文翰谁能髣。栖心愿止托,回首空怅怏。
胜地古今存,浮生俄顷赏。安得结茅庐,于此一偃仰。
道人不识忧,隤然罕所虑。匈中有奇怀,常得山中助。
时乘酒半醺,或值睡初卧。独往恣幽寻,欣若有所遇。
有时深林行,穿径忽失路。有时湖上还,看云忘所务。
凝目孤鸢归,倾耳细泉注。所造趣未极,边陆任昏暮。
非关耽清娱,曾是秉远慕。閒心始造理,忙意多失步。
嗟尔行道人,迫迫焉所赴。
昔我少壮日,与君握杯酒。仰见明月光,邀之为三友。
一笑千古空,世事复何有。荏苒岁月疏,相看成白首。
今吾持一觞,祝君无疆寿。借问此觞酒,还如少年否。
与我同时人,半已成腐朽。而我幸与君,一觞还相偶。
回首生平欢,转觉澹可久。但醉莫复问,君歌我击缶。
浩浩月初上,月坡正受之。以我无营心,当此独坐时。
为筹世中事,无乐可代兹。长林寒风息,春气蔼如斯。
万族各萌动,我心岂不知。頫视方舆静,仰观圆象驰。
灵襟既无际,一形安足私。持以畀大钧,荣悴非所思。
少敦诗书好,长嗜山水娱。一朝谢簪组,而来居菰芦。
青山当我户,流水绕我庐。窗中达四野,喜无垣壁拘。
桃柳植长堤,菱荷被广渠。徒侣有渔父,比邻惟田夫。
虚堂白日静,恍若游黄虞。兀兀日趺坐,欣欣时读书。
会兹动静理,常得性情舒。恓然以卒岁,去此将焉如。
长日此静坐,终日无一言。问君何所为,无事心自閒。
细雨渔舟归,儿童喧树閒。北风忽南来,落日在远山。
顾此有好怀,酌酒遂陶然。池中鸥飞去,两两复来还。
峻如南岳千盘秀,洁比中峰万仞华。薶骨山中应化玉,飞魂天外亦成霞。