展开阅读全文
二年饮水闽中村,忽见玉醴倾蛮尊。
涓涓醍醐灌热脑,耿耿沆瀣明朝暾。
旱尘久涨尘市暗,渴梦欲挽江湖吞。
何人远致双鲤信,知我来扣罗雀门。
不须邀月已清绝,尚恐熨齿当微温。
要从华池吸真液,岂独玄鬓薅愁根。
微茫已识投辖客,娬眉似返当垆魂。
奇功谁续伯伦颂,妙意要与渊明论。
胸中我自有泾渭,笔下君已倾昆仑。
诗成寄与约他日,饮君与我空瓶盆。
展开阅读全文
山深春未动,沙浅水欲冰。
玉梅於此时,靓妆略无朋。
露蕊欲的皪,月枝持鬅鬙。
俨如江汉女,可爱不可陵。
他年江南路,晓妆犯严凝。
寻香烟雨中,横斜插茅簦。
却数今几日,痴如秋后蝇。
北岭枝欲空,谁与扶一登。
聊分窥水影,依我照字灯。
坐使惜花梦,临风脚腾腾。
昔如梦中蝶,今学桑下僧。
了知菩提长,念起我何曾。
珍藂压朝露,无人羞欲攲。
春风醉香骨,绰约不自持。
谁怜曲肱人,一笑遗穠姿。
不言意可了,君醉当勿疑。
妆淡洗逾靓,肌香薰不成。
皎然月露姿,一笑午景晴。
聊移梦蝶床,相对户不扃。
谁令风雨暴,睡起春纵横。
展开阅读全文
女贫苦难妍,士贫苦难高。
了知论此者,不识一切豪。
此身百斛鼎,流俗欲手操。
宁当舍其中,局促计所遭。
颇疑有若人,肮脏栖蓬蒿。
考槃一丘壑,光景不可韬。
斯人不我忘,空复逾垣逃。
轩裳亦云华,唾去如腹臊。
哀哉夸毗子,扰扰冠猿猱。
恬无齐世心,闵默死滔滔。
朅来事斗禄,挽仰身桔槔。
一官戏人间,几何非餮饕。
谁言眷此帻,掷去轻秋毫。
区区欲骄士,一哭嗟儿曹。
陆续流泉自成句,来拥红炉听山雨。
道人更有深深处,语曲如珠蚁几度。
几砚无尘寒欲雾,雕盘篆破孤萤吐。
味如嚼蜡那禁咀,茶甘未回君莫去。