自昔夷陵争战进,时平不复问干戈。
三游洞里寻遗迹,至喜亭前足雅歌。
舟行有严程,越国常晓发。
双艪兀残梦,起坐窥落月。
人家岸野水,雾雨笼邃闼。
遥怜琐窗人,欹枕听呕轧。
展开阅读全文
人生本无事,况我麋鹿姿。
一堕世网中,永与林壑辞。
此行独何事,岂不为寒饥。
弱岁慕古人,颇觉世好卑。
那知齿发迈,终然此心违。
春风到山泽,鱼鸟亦知时。
我行何日休,流目瞻长岐。
且用陶翁言,一觞聊可挥。
幽人无与娱,耳冷百不闻。
新米熟未知,但觉市酒醇。
沧洲散秋色,山水逾清新。
一醉不忍独,念我存故人。
展开阅读全文
玉峰点寥廓,霄汉疑可梯。
玉水环城阴,滟滟方拍堤。
层台擅二美,吾策时一携。
何当蜡我屐,更欲照以犀。
尘劳不相赦,竟类穷途迷。
吾生麋鹿尔,不羡驾略骊。
向来丘壑怀,语发人所诋。
长安黑头公,玉勒朝金闺。
山林出戏言,广已无端倪。
谁收遮日手,归把耕雨犁。
纷纷尘土中,等是舞瓮鸡。
颇闻山水间,幽子饭藿藜。
行当践此语,绝境同攀跻。
展开阅读全文
梦中一叶摇江湖,困睡不觉身篮舆。
眼明佛屋丽丹碧,瓦鸱铁凤凌空虚。
疲民日者困苛索,半作頳尾相濡鱼。
鹈鹕数罟两不置,肯念竭泽明年无。
道人谁与办此事,斤琢千指开渠渠。
颇疑如幻三昧力,上方手揽归吾庐。
了知舌本法轮转,咄嗟檀施争奔输。
不辞割爱一念善,谁谓岁恶穷民愚。
书生袖手对沟壑,力不能援心烦纡。
事无大小成者少,谈说治乱何区区。
调卑弦急诚龃龉,凿圆枘方尤阔疎。
古今罪岁同一口,抚掌一笑皆愚儒。
展开阅读全文
骄阳久自杀,一雨荡龟坼。
田夫梦亦好,翻陇已幽咽。
朝来喜相语,一饱心已决。
翻翻风叶乱,嫋嫋露芒出。
去年禾欲秀,积潦满秋泽。
今年岂堪旱,束手就沟壑。
我生拙谋口,藜藿甘如蜜。
向来真过计,忧民岂吾职。
赤子天可怜,嗟人独何力。
何须事儿戏,合沓来贺客。
稍欣新稻熟,社酒行可觅。
当同扶路翁,醉归舞南陌。
展开阅读全文
上都门外垂杨陌,叶叶经霜不堪折。
春光犹未到梅花,何物当扳送行客。
路人惊问去者谁,高牙大纛争光辉。
君王应念蜀父老,故辍侍臣来紫微。
明光起草文章手,却听元戎报刁斗。
回首翔鸾一梦中,玉箫缓送成都酒。
邛郲九折何足驱,慷慨功名真丈夫。
成都花锦君莫恋,早晚归凯持钧枢。
展开阅读全文
蕨拳婴儿手,笋解箨龙蜕。
存羞杞菊间,采斸烟雨外。
嗟余饭藜藿,因寒舟激濑。
朝来二尾鱼,一饱良已泰。
充肠我诚足,染指客应慨。
平生食肉相,萧瑟何足赖。
王郎催牛炙,韩老忆鲸鱠。
侠气信雄夸,戏语亦狡獪。
吾师鲁颜子,陋苍翳蓬艾。
执瓢不可从,一取清泉漱。
展开阅读全文
道人舍幽居,谁管溪上云。
此身白云耳,遑暇南北分。
颇闻妙香山,天花雨缤绘,
宴坐丈室间,历乱旧衲纹。
山前路悠悠,山后水沄沄。
应观川途客,念我奔走勤。
岂无香火缘,他年往相群。
饱食跛铛饭,稀摘幽涧芹。
当令枕花台,白社掩前薰。