判袂于今涉五旬,驰驱无复寓书频。险途顿失往还倦,高谊却忻朝夕亲。
近事欲蕲祛蔽塞,新吟应许和清纯。富沙此去无多地,先走诗筒致所陈。
山雨淋头急,冈泥没骭深。从驱尔何罪,行役我甘心。
抑鞚忧难趁,分装恐不任。苏樵复稀遇,寒气少相侵。
征尘汹汹顿消磨,路入灵岩好趣多。崖穴透空疑昼月,泉池凝渌似春波。
锦帷香细薰千佛,金殿灯明觉众魔。一宿禅房幸安稳,明朝骑马又长坡。
不羡裁纨妙,唯怜入手轻。月从天上落,风向座中生。
却暑期宣力,经秋任寡情。人心能似此,及物岂无成。
春色漫漫不可涯,谪仙亭馆最幽佳。歌声闇逐风中絮,酒算旁看盏里花。
击钵题诗助清旷,藏阄传令止喧哗。他年追念从真适,炊熟黄粱一梦赊。
看收数罟买鲜鳞,纵在深池是亦仁。但使校人诚子产,自然微物遂天真。
他乡蔽讼改新年,事竟归心顿释然。坐厌帘间窥昼景,行将马上看春天。
无穷芳草含朝雾,几许初花倚暮烟。长陌风光应渐好,羁怀朝夕付金鞭。
铁尺平如砥,银花贴软枝。成由巧匠手,持以镇书为。
弹压全繄尔,推迁实在台。不能柔绕指,方册最相宜。
二月已破三月来,吟诗空忆少陵才。檐前有意残花堕,云里无情旅雁回。
何处轮蹄蹂芳草,谁家丝管上高台。吾侪局外添婴绕,此段襟怀强自开。
八座辉光道德隆,陋儒何幸奉从容。听言迥出群贤表,顾己荣于万户封。
密启更惭先荐鹗,高门况是晚登龙。荷公恩意知难报,劲节当先比涧松。