樵路交行石,人家半住云。
向来披野服,曾到醉山樽。
虎迹沿波见,鸡啼隔树闻。
白头离乱日,只认是桃源。
踏到城隅路尽头,烝湘两水忽交流。
炉薰不断征蛮祀,碣墨空遗责楚羞。
石鼓无声山落木,朱陵未觉月生洲。
冷吟绿净不得句,手搅天风更上楼。
客里无鱼未易禁,春风颇忆洞庭针。
可能更问诙谐肉,发已如今不及心。
囅声铁聚杯湖上,霍地金舂镜石前。
凤至祗和成二老,龙眠不作可千年。
南楼暂阻诗同赋,东郭还存履未穿。
一优江湖真活计,阿戎肯教第三联。
小试麻鞋路半乾,归来连得好诗看。
去年曾被梅花恼,今过林边辄齿寒。
吾道不可东,老雁踏长云。
太息复太息,青海枯成尘。
喙短莫叫空,此物弗贷人。
顾影正念群,一唳生湖滨。
藤经剡雪通姿哲,筠度湘秋刮骨清。
两洁不容尘有污,一圆还与世无争。
生来肖貌难为遁,老去挥毫岂足名。
林下好风差自快,忍歌桃叶若为情。
墙东鸡冠树,倾艳为高红。
旁出数十枝,犹欲助其雄。
赪容夺朝日,桀气矜晚风。
俨如斗胜归,欢昂出筠笼。
展开阅读全文
春日曾交问,炎天不欲书。
变惭吾事谬,岂愿后人疏。
古有嗤章甫,今无购子虚。
极思樊口酒,共煮井头鱼。
露白蒹葭冷,江清潦水除。
年华已如此,又可膏吾车。
展开阅读全文
凤凰览德辉,鷾鴯恋庭宇。
吟诗已戴白,未能参此语。
百川谷口翁,一笑辋川路。
桃红杨柳绿,莺歌蝴蝶舞。
春风吹野水,饮客如渴虎。
夜业作老梦,鸟啼掌中偻。
白驹千五百,乐固不偿苦。
当来渔父湄,慷慨解力睡。
宾饯十牛鸣,分寸屐齿土。
何如归霜崖,夜取白石煮。
长孙汲涧水,拾薪三四五。
日出如羊胛,家人皆可饮。