久向黄龙山里龙,到来只见住山翁。须是背触拳头外,别有灵犀一点通。
幻质朝章八十一,沤生沤灭谁人识。撞破虚空归去来,铁牛入海无消息。
向晚出京关。细雨微风拂面寒。杨柳堤边青草岸,堪观。只在人心咫尺间。酒饮盏须乾。莫道浮生似等闲。用则逆理天下事,何难。不用云中别有山。
瓦钵与磁瓯。闲伴白云醉後休。得失事常贫也乐,无忧。运去英雄不自由。彭越与韩侯。盖世功名一土丘。名利有饵鱼吞饵,轮收。得脱那能更上钩。
五顶嵯峨按太虚,就中偏称我师居。
毒龙池畔云生操,猛虎岩前客过疏。
冰雪满山银点缀,香花遍地锦铺舒。
展开坐具长三尺,已占山门五百余。
血战保孤城,嗟哉宋老生。身甘殉隋难,义不屈唐兵。
骨已尘埃尽,光犹日月争。裴刘等死耳,谁重复谁轻。
元夕吾何处,吾行次晋郊。乐棚垂苇席,灯柱缚松梢。
俚妇朱双脸,村夫赤两骹。春田誇积雪,酒胆醉仍嘐。
不见柯山客,中秋月又圆。夜分清滴露,天末淡收烟。
念远情非俗,凌虚骨欲仙。素琴明此恨,相与对婵娟。
寺据南峰顶,僧传北祖禅。孤云飞远峤,落日满平川。
法界穷三大,河山遍大千。香灯方丈小,又结一来缘。
小笼疏四面,明纸罩孤灯。自小共寒热,相亲如友朋。
旧书曾递照,新烛莫相憎。几为吟诗苦,留光到夙兴。