百丈游灯绕石坡,溪西保社事黄魔。草花灼灼迎新福,腰鼓鼕鼕踏旧歌。
溪西灯社宝莲台,一点光明远更开。料得长杨宫里见,却疑仙火下云来。
上巳嬉游集汉阳,云收雨霁日舒光。瑞烟和气横寥廓,何用兰亭祓不祥。
池上澄辉冻已销,阳和巧思著花梢。残云断霭归何处,翠幰红帷遍乐郊。
卧病十馀日,不见西轩竹。稚子忽报言,新笋抽五六。
乱石乌牛伏,惊涛白马奔。大家齐拭目,看我过龙门。
采兰时节近清明,朝野欢娱值太平。坦率从来如庾亮,穷愁素不学虞卿。
三年阳渚成何事,一觉邯郸悟此生。把酒花前须醉倒,肯教风雨落繁英。
相见常嗟相聚稀,平岚危榭对斜晖。牛羊遍野草初绿,槐柳成阴春已归。
顶上绯生麋角解,嘴边黄尽燕初飞。白头共作天涯客,几向南山咏式微。
烛满天街晓漏长,杜门牢落叹台纲。金吾六卒闲私第,玉笋千官守未央。
五贵吁谟恩盗贼,一朝新事劾风霜。尧天咫尺横云雾,遥庆南山万寿觞。
浓洄江水泻高滩,中有神龙久屈蟠。众乐妙音时响亮,双娃长袖忽阑珊。
世间变化无非幻,阁上登临正好欢。观幻见真真亦幻,谷花岩草谩凭阑。