五湖涌青莲,削出千丈壁。空中构宝殿,珠光相荡射。
明月海上来,照见半山赤。千林似竦动,鸟兽夜辟易。
飞驰入中天,万里扫空碧。吴越何茫茫,俯视一气白。
身列星辰间,绝顶布瑶席。举杯酌银河,误触支机石。
回首招王乔,吾亦成羽融。
吾宗素贫贱,被褐垂百年。哲兄自鹰扬,尺水升龙渊。
怀玉不得掩,誉命逮九天。车马烂盈门,劝驾以周旋。
辞亲迈观国,抚剑远游燕。
燕昭昔爱士,缥缈黄金台。我明悬日月,北极自天开。
左抱辽海隘,右指云中回。龙翔奠㝢县,虎视下贤才。
河马叶羲至,岐凤鸣文来。
康乐流传临海作,一时文采愧羊何。只今寓直金銮里,还忆东山旧薜萝。
旭日散高斋,离离檀樾影。焚香对宝册,古院苍苔静。
凤管龙箫清且悲,南徐北固自逶迤。海门直指联三象,日驭巡行逼九疑。
入计衣冠刓玺绶,防秋兵马失旌旗。长卿谏猎无消息,怅望江湖有所思。
威凤冥翔万里毛,青山閒曳白云袍。五湖下上天池迥,一柱东南日观高。
玉洞朝霞餐石乳,璜溪秋水弄渔舠。谢公不倦林泉赏,无那苍生属望劳。
彭蠡当年勤我师,高皇亲秉白旄麾。荆人久已供王祭,刘濞翻然拔汉旗。
海内河山朝北斗,帐前龙虎殿南维。尔曹扑灭须臾事,不动绡衣万古垂。
清狂自是耽风竹,大隐何须倚市门。背郭堂虚聊习静,浣花溪绕即成村。
久拚江汉支离卧,莫讶蛟龙屈宅尊。北里南邻俱酒伴,祗应身世老清樽。
六月虚堂雨气浮,翠岩丹壑迥生秋。雷霆破地时酣斗,河汉经天却倒流。
古木苍藤森自得,斑鸠黄鸟坐交愁。群峰更觉烟岚外,指点阳台最上头。