寥寥生事竟何如,剩有肝肠信比闾。泪下山猿啼月冷,影随江鹤带云舒。
频年逐队忧三尽,何处高眠享二馀。翘首庙谟宣郁滞,礼功不下九河疏。
虽过重九兴犹赊,有客跫然到孟嘉。唫带晚风催放菊,话深疏雨对烹茶。
休题鹿梦寻蕉叶,且订鸥盟逐浪花。万事迄今无一可,逍遥还是酒为家。
山城阳动日初长,快对飞鸿锦字香。玄酒载赓康节咏,梅花新赋广平章。
堪知吸露冰为骨,想见凌霜铁作肠。最是陇头无限思,一枝分得满庭芳。
累岁牢骚志未平,欣逢佳咏发幽贞。字霏雪调争梅放,句洒冰壶映玉清。
推出百花良有意,分来三径更多情。知君不浅扬州兴,东阁诗才久著名。
文藻当年第一流,沙棠重放谪仙舟。行觇綵笔张三户,并羡华裾曳五侯。
痛饮时吞江渚月,豪唫多在武昌楼。春深我欲看黄鹤,携手白云最上头。
解缆朱帘映碧流,溪云冉冉送轻舟。凤凰吹管迎仙旆,鹦鹉调歌狎醉侯。
君有壮心欢入幕,我无佳绪赋登楼。当轩更遇梅花使,早寄春风慰白头。
烟深萝径雀当门,对影寒花与浊樽。幽谷兰香空有性,幻沤萍梗本无根。
逢场看剧今何在,共谱询名半未存。正是野怀凄绝处,疏风凉雨又黄昏。
瑶华低放小窗间,雪干冰枝不用攀。巳把数茎当庾岭,何须千本说孤山。
□芳勘破味何殊,禅喜风流属大苏。若使屠刀真碍佛,那须烹炙到香厨。
棒底神龙未出潜,在家菩萨可同瞻。群饕未解蒸豚意,大梦何时醒黑甜。