轻摇羽扇着轻纱,闲汲清泉自煮茶。
缘是夏来无甚雨,小池犹未有荷花。
花飞春减燕雏飞,西兴渡口夕阳微。
等闲更上层楼望,贪看江潮不肯归。
香飘菡萏短篷中,水色山光一样同。
行止又非人所料,今年两度上垂虹。
落落功名鬓久斑,重游京国又何颜。
早知寸禄荣家晚,悔不当初便入山。
宿有骚人兴,休教世俗知。
郊墟聊晚眺,风月入秋宜。
愁极惟凭酒,囊空却剩诗。
更长人不睡,灯火可亲时。
展开阅读全文
西风紧兮叶脱枝,寒露瀼兮菊绕篱。
芦花白兮蓼满湄,雁声急兮蛩转悲。
乐吾淛兮殊兴思,况东淮兮落远陲。
朝气肃兮夜漏迟,暮云黯兮山色衰。
纷纷眯目黄埃吹,艰关千进而徒驱驰。
穷猿投林任所之,膏粱诸公那得知。
从今休被微官缚,示若琴歌诗酒乐。
岂无手足怀我情,当念行人多寂寞。
月华如水净无尘,千里相思总一心。
络纬篱边吟不彻,做成秋意十分深。
吟轴卷还开,行歌兴尽回。
买花浇换叶,开么扫苍苔。
巾学凉纱样,衣从薄苧裁。
潘郎羞鬓白,多是为秋来。
剖竹相通涧下泉,更邀山色在樽前。
一钩明月轩窗上,欹枕藤床独自眠。
展开阅读全文
天净无一云,地净无一尘。
十六月圆满,皎皎白玉轮。
古今同此月,照破世间人。
夜久方浴出,露坐风满襟。
清影入窗户,聊足尉我心。
所欠一樽酒,所乏一张琴。
如此好月色,惜乎在海滨。
痴儿官事了,空自疲精神。
不得赏新月,酬酢相与频。
今宵诗兴动,狂吟渔溪民。
独对犹复尔,况逢亲共宾。