展开阅读全文
莫隐深山去,君应到自嫌。齿伤朝水冷,貌苦夜霜严。
渔去风生浦,樵归雪满岩。不如来饮酒,相对醉厌厌。
莫作农夫去,君应见自愁。迎春犁瘦地,趁晚喂羸牛。
数被官加税,稀逢岁有秋。不如来饮酒,酒伴醉悠悠。
莫作商人去,恓惶君未谙。雪霜行塞北,风水宿江南。
藏镪百千万,沉舟十二三。不如来饮酒,仰面醉酣酣。
莫事长征去,辛勤难具论。何曾画麟阁,只是老辕门。
虮虱衣中物,刀枪面上痕。不如来饮酒,合眼醉昏昏。
莫学长生去,仙方误杀君。那将薤上露,拟待鹤边云。
矻矻皆烧药,累累尽作坟。不如来饮酒,闲坐醉醺醺。
莫上青云去,青云足爱憎。自贤夸智慧,相纠斗功能。
鱼烂缘吞饵,蛾焦为扑灯。不如来饮酒,任性醉腾腾。
莫入红尘去,令人心力劳。相争两蜗角,所得一牛毛。
且灭嗔中火,休磨笑里刀。不如来饮酒,稳卧醉陶陶。
山屐田衣六七贤,搴芳蹋翠弄潺湲。九龙潭月落杯酒,
三品松风飘管弦。强健且宜游胜地,清凉不觉过炎天。
始知驾鹤乘云外,别有逍遥地上仙。
不矜轩冕爱林泉,许到池头一醉眠。已遣平治行药径,
兼教扫拂钓鱼船。应将笔砚随诗主,定有笙歌伴酒仙。
只候高情无别物,苍苔石笋白花莲。
照水容虽老,登山力未衰。欲眠先命酒,暂歇亦吟诗。
且喜身无缚,终惭鬓有丝。回头语闲伴,闲校十年迟。
归来未及问生涯,先问江南物在耶。引手摩挲青石笋,
回头点检白莲花。苏州舫故龙头暗,王尹桥倾雁齿斜。
别有夜深惆怅事,月明双鹤在裴家。
展开阅读全文
穷冬月末两三日,半百年过六七时。龙尾趁朝无气力,
牛头参道有心期。荣华外物终须悟,老病傍人岂得知。
犹被妻儿教渐退,莫求致仕且分司。
唯生一女才十二,只欠三年未六旬。婚嫁累轻何怕老,
饥寒心惯不忧贫。紫泥丹笔皆经手,赤绂金章尽到身。
更拟踟蹰觅何事,不归嵩洛作闲人。
七年囚闭作笼禽,但愿开笼便入林。幸得展张今日翅,
不能辜负昔时心。人间祸福愚难料,世上风波老不禁。
万一差池似前事,又应追悔不抽簪。
张翰一杯酒,荣期三乐歌。聪明伤混沌,烦恼污头陀。
簟冷秋生早,阶闲日上多。近来门更静,无雀可张罗。
展开阅读全文
何处难忘酒,长安喜气新。初登高第后,乍作好官人。
省壁明张榜,朝衣稳称身。此时无一醆,争奈帝城春。
何处难忘酒,天涯话旧情。青云俱不达,白发递相惊。
二十年前别,三千里外行。此时无一醆,何以叙平生。
何处难忘酒,朱门羡少年。春分花发后,寒食月明前。
小院回罗绮,深房理管弦。此时无一醆,争过艳阳天。
何处难忘酒,霜庭老病翁。暗声啼蟋蟀,干叶落梧桐。
鬓为愁先白,颜因醉暂红。此时无一醆,何计奈秋风。
何处难忘酒,军功第一高。还乡随露布,半路授旌旄。
玉柱剥葱手,金章烂椹袍。此时无一醆,何以骋雄豪。
何处难忘酒,青门送别多。敛襟收涕泪,簇马听笙歌。
烟树灞陵岸,风尘长乐坡。此时无一醆,争奈去留何。
何处难忘酒,逐臣归故园。赦书逢驿骑,贺客出都门。
半面瘴烟色,满衫乡泪痕。此时无一醆,何物可招魂。
大红旆引碧幢旌,新拜将军指点行。战将易求何足贵,
书生难得始堪荣。离筵歌舞花丛散,候骑刀枪雪队迎。
应笑蹉跎白头尹,风尘唯管洛阳城。
洛下林园好自知,江南景物暗相随。净淘红粒罯香饭,
薄切紫鳞烹水葵。雨滴篷声青雀舫,浪摇花影白莲池。
停杯一问苏州客,何似吴松江上时。