东楼胜事我偏知,气象多随昏旦移。湖卷衣裳白重叠,
山张屏障绿参差。海仙楼塔晴方出,江女笙箫夜始吹。
春雨星攒寻蟹火,秋风霞飐弄涛旗。宴宜云髻新梳后,
曲爱霓裳未拍时。太守三年嘲不尽,郡斋空作百篇诗。
洞房门上挂桑弧,香水盆中浴凤雏。
还似初生三日魄,嫦娥满月即成珠。
爱惜肯将同宝玉,喜欢应胜得王侯。
弄璋诗句多才思,愁杀无儿老邓攸。
门庭有水巷无尘,好称闲官作主人。冷似雀罗虽少客,
宽于蜗舍足容身。疏通竹径将迎月,扫掠莎台欲待春。
济世料君归未得,南园北曲谩为邻。
阊门曙色欲苍苍,星月高低宿水光。棹举影摇灯烛动,
舟移声拽管弦长。渐看海树红生日,遥见包山白带霜。
出郭已行十五里,唯消一曲慢霓裳。
閤中同直前春事,船里相逢昨日情。分袂二年劳梦寐,
并床三宿话平生。紫微北畔辞宫阙,沧海西头对郡城。
聚散穷通何足道,醉来一曲放歌行。
晴空星月落池塘,澄鲜净绿表里光。露簟清莹迎夜滑,
风襟潇洒先秋凉。无人惊处野禽下,新睡觉时幽草香。
但问尘埃能去否,濯缨何必向沧浪。
忽忆郡南山顶上,昔时同醉是今辰。笙歌委曲声延耳,
金翠动摇光照身。风景不随宫相去,欢娱应逐使君新。
江山宾客皆如旧,唯是当筵换主人。
三载卧山城,闲知节物情。莺多过春语,蝉不待秋鸣。
气嗽因寒发,风痰欲雨生。病身无所用,唯解卜阴晴。
展开阅读全文
香山石楼倚天开,翠屏壁立波环回。黄菊繁时好客到,
碧云合处佳人来。酡颜一笑夭桃绽,清吟数声寒玉哀。
轩骑逶迟棹容与,留连三日不能回。白头老尹府中坐,
早衙才退暮衙催。庭前阶上何所有,累囚成贯案成堆。
岂无池塘长秋草,亦有丝竹生尘埃。今日清光昨夜月,
竟无人来劝一杯。
一声早蝉发,数点新萤度。兰釭耿无烟,筠簟清有露。
未归后房寝,且下前轩步。斜月入低廊,凉风满高树。
放怀常自适,遇境多成趣。何法使之然,心中无细故。