晚坐松檐下,宵眠竹阁间。清虚当服药,幽独抵归山。
巧未能胜拙,忙应不及闲。无劳别修道,即此是玄关。
展开阅读全文
闻君梦游仙,轻举超世雰。握持尊皇节,统卫吏兵军。
灵旗星月象,天衣龙凤纹。佩服交带箓,讽吟蕊珠文。
阆宫缥缈间,钧乐依稀闻。斋心谒西母,暝拜朝东君。
烟霏子晋裾,霞烂麻姑裙。倏忽别真侣,怅望随归云。
人生同大梦,梦与觉谁分。况此梦中梦,悠哉何足云。
假如金阙顶,设使银河濆。既未出三界,犹应在五蕴。
饮咽日月精,茹嚼沆瀣芬。尚是色香味,六尘之所熏。
仙中有大仙,首出梦幻群。慈光一照烛,奥法相絪缊。
不知万龄暮,不见三光曛。一性自了了,万缘徒纷纷。
苦海不能漂,劫火不能焚。此是竺乾教,先生垂典坟。
展开阅读全文
鬓发已斑白,衣绶方朱紫。穷贱当壮年,富荣临暮齿。
车舆红尘合,第宅青烟起。彼来此须去,品物之常理。
第宅非吾庐,逆旅暂留止。子孙非我有,委蜕而已矣。
有如蚕造茧,又似花生子。子结花暗凋,茧成蚕老死。
悲哉可奈何,举世皆如此。
莫养瘦马驹,莫教小妓女。后事在目前,不信君看取。
马肥快行走,妓长能歌舞。三年五岁间,已闻换一主。
借问新旧主,谁乐谁辛苦。请君大带上,把笔书此语。
往事勿追思,追思多悲怆。来事勿相迎,相迎已惆怅。
不如兀然坐,不如塌然卧。食来即开口,睡来即合眼。
二事最关身,安寝加餐饭。忘怀任行止,委命随修短。
更若有兴来,狂歌酒一醆.
停骖歇路隅,重感一长吁。扰扰生还死,纷纷荣又枯。
困支青竹杖,闲捋白髭须。莫叹身衰老,交游半已无。
马上同携今日杯,湖边共觅去春梅。年年只是人空老,
处处何曾花不开。诗思又牵吟咏发,酒酣闲唤管弦来。
樽前百事皆依旧,点检惟无薛秀才。
大见腾腾诗酒客,不忧生计似君稀。
到舍将何作寒食,满船唯载树阴归。
四月天气和且清,绿槐阴合沙堤平。独骑善马衔镫稳,
初著单衣肢体轻。退朝下直少徒侣,归舍闭门无送迎。
风生竹夜窗间卧,月照松时台上行。春酒冷尝三数醆,
晓琴闲弄十馀声。幽怀静境何人别,唯有南宫老驾兄。
展开阅读全文
朝亦视簿书,暮亦视簿书。簿书视未竟,蟋蟀鸣座隅。
始觉芳岁晚,复嗟尘务拘。西园景多暇,可以少踌躇。
池鸟澹容与,桥柳高扶疏。烟蔓袅青薜,水花披白蕖。
何人造兹亭,华敞绰有馀。四檐轩鸟翅,复屋罗蜘蛛。
直廊抵曲房,窈窕深且虚。修竹夹左右,清风来徐徐。
此宜宴佳宾,鼓瑟吹笙竽。荒淫即不可,废旷将何如。
幸有酒与乐,及时欢且娱。忽其解郡印,他人来此居。
展开阅读全文
冬旦寒惨澹,云日无晶辉。当此岁暮感,见君晨兴诗。
君诗亦多苦,苦在兄远离。我苦不在远,缠绵肝与脾。
西院病孀妇,后床孤侄儿。黄昏一恸后,夜半十起时。
病眼两行血,衰鬓万茎丝。咽绝五脏脉,瘦消百骸脂。
双目失一目,四肢断两肢。不如溘然逝,安用半活为。
谁谓荼檗苦,荼檗甘如饴。谁谓汤火热,汤火冷如澌。
前时君寄诗,忧念问阿龟。喉燥声气窒,经年无报辞。
及睹晨兴句,未吟先涕垂。因兹涟洳际,一吐心中悲。
茫茫四海间,此苦唯君知。去我四千里,使我告诉谁。
仰头向青天,但见雁南飞。凭雁寄一语,为我达微之。
弦绝有续胶,树斩可接枝。唯我中肠断,应无连得期。
隔宿书招客,平明饮暖寒。麹神寅日合,酒圣卯时欢。
促膝才飞白,酡颜已渥丹。碧筹攒米碗,红袖拂骰盘。
醉后歌尤异,狂来舞不难。抛杯语同坐,莫作老人看。