远树疏林映晚霞,江心雁影度平沙。谁人写我村居乐?付与岩前处士家。
一枝春信到孤山,冰雪肌肤不觉寒。月下水边看未足,折来更向手中看。
人海茫茫名利场,盛年快意一观光。顾予白发归来晚,羞过渊明五柳庄。
石头城下看淮山,羡杀白云终日閒。寄语醉中彭泽令,如何飞倦始知还。
昨岁抱琴来,今兹抱琴去。委质随长风,断蓬与飞絮。
一家蠡湖南,一住西湖东。两地各缱绻,寸心漫怔忡。
浮云岂无依,倦鸟亦有栖。迎门稚妇笑,索果娇儿啼。
归装春袖薄,荒径春华落。理曲到求凰,何人悲别鹤。
玉霄山人通身酒,淋漓醉墨龙蛇走。偶然山边行一匝,揽取云烟十之九。
如何止分山半截,不谓此山可全有。归来小立象山巅,俯视群山俱培塿。
阿谁解衣盘礴裸,作此中乘第一果。等閒地狱骇屠沽,如许风波无不可。
巨浸弥天灵怪百,现前幻境元非我。腾蹈逍遥容易去,只有虚空无障裹。
般若岸,金刚山,超登只在霎时间。为吾说与诸尊者,更有海门关外关。
我家紫玄洞天前,洞天仰与天相连。羊肠诘曲石荦确,每欲飞上愁攀缘。
道人可是坚愿力,开辟大道何坦然。一跻从此出世外,着我直透昆崙巅。
浮丘握手莞尔笑,与子别去何千年。
皓首出山谷,从容定储宫。储皇已御极,论赏将谁同。
飘然拂衣去,讵敢贪天功。饱茹石上芝,坐荫岩下松。
商颜郁嵯峨,千载馀清风。
一水两山间,水如练带山如阛。昔见江山似图画,今观图画如江山。
米家下笔亦等閒,卢家珍袭同瑶环。一朝身后落人手,又为好者开欢颜。