欲雪未雪云黯黑,不知此日神仙谪。桃实今经几度红,梅花仍似当年白。
厌向闽山食荔蕉,喜来江浦访鸾箫。广文客舍寒如许,自有春风长药苗。
好风流诗老,双鬓上,雪霜稠。忆少壮欢娱,呼鹰逐兔,走马飞球。
春风断肠柔唱,拚千金一笑破娇羞。此日花时意气,当年梦里扬州。
客床百尺卧危楼。往事总悠悠。把湖海人豪,消磨变换,洙泗天游。
应知裂麻司业,为前时、谏舌颇多愁。今去却堪痛饮,瓮头有酒频篘。
正群芳开遍,花簇簇,蕊稠稠。看艳杏夭桃,蒸霞作糁,辊绣成球。
天然素肌仙质,对秾妆艳饰似含羞。痴绝京华倦客,贪眷忘却南州。
传闻天上玉为楼。此事付悠悠。且白昼风前,黄昏月下,烂熳同游。
神疑藐姑冰雪,又何须、一醉解千愁。自有壶中胜赏,酿来玉液新篘。
四垂云晻暧,一夏雨溟蒙。千奇百怪惊人,海蜃眩青红。
谁道谷城黄石,混迹长安紫陌,九万里培风。静夜欻澄霁,皎月丽天中。
问今年,年几许,尚童蒙。憨痴自笑,能裨造化竟何功。
岂意京华倦客,忽得蓬莱妙唱,流响韵商宫。此去两神剑,终久会雌雄。
名园花正好,娇红殢白,百态竞春妆。笑痕添酒晕,丰脸凝脂,谁与试釭霜。
诗朋酒伴,趁此日、流转风光。尽夜游、不妨秉烛,未觉是疏狂。
茫茫。一年一度,烂熳离披,似长江去浪。但要教、啼莺语燕,不怨卢郎。
问春春道何曾去,任蜂蝶、飞过东墙。君看取,年年潘令河阳。
百年竹木青春在,一院香花白昼閒。屋头月上元无夜,树杪风来若有期。
花香静昼微风里,草色深春一树馀。金镜南飞光欲半,银潢西去寂无声。
定非战国谈天衍,疑是仙家缩地房。秋陇故园迷蝶梦,晓窗客枕厌鸡声。
束缚山中豪,寸管入时操。几微见锋锐,可敌古铅刀。
江人有妙悟,匪直取价高。坡公诧葛吴,蔡澡朱所褒。
迩来浙西冯,声实相朋曹。小技足名世,屠龙宁自劳。
李家画手入神品,楚贤流风清凛凛。谁遣巫阳叫帝阍,为招江上归来暾。
音纷纷,音纷纷,柱高辰远聪不闻,扶桑初瞰海横云。
司命播物泥在钧,洪纤厚薄无齐云。公无渡,公无渡,冲风起,螭鼋怒,夜猿啾啾天欲雨。
天欲雨,迷归路,岁晏山中采兰杜。灵修顾,顾复去,莫怨瑶台神女妒。
坎坎鼓,进芳醑,耻作蛮巫小腰舞。千年往事今如新,摩挲旧画空怆神。
腾身轻举一回首,楚天万里江湖春。
一天秋意满,淡泊散微叆。羁栖滞公馆,朓朒忽已再。
佳辰遘九日,节物两冥昧。东篱黄花吐,应笑我安在。
天网罩群髦,驱使及我辈。白袍蚁蜂聚,黑字蛇蚓态。
居然三千牍,负以几牛背。妍媸属镜鉴,舛驳混铅黛。
披条索其华,掇撷纷琐碎。临文费三思,抚几时一嘅。
皇心天广远,鸿泽海汪濊。猗欤际休明,光垢勇砺淬。
谁能日锄耨,沃衍有荒秽。继今获小成,力学期大耐。
异时国君臣,彪炳丽昭代。此中断金侣,清气浮沆瀣。
缱绻胶漆情,颉颃璚瑶佩。忽谓岁华徂,共希贤哲配。
道崇极所跻,厚德重弥载。临别无媚言,努力各自爱。
路绝人踪失关隘,槎枒老树森矛介。两间寥廓净无尘,谁剪天花遍飞洒。
风絮当头零乱舞,兹游浪□平生快。蹇驽瘦骨真耐寒,踏破鸿蒙新色界。
应不是奇谟李常侍,夜发文城薄淮蔡。又不是直谏韩侍郎,远谪潮阳出秦塞。
面梨冻帖髭缀银,何事催君早行迈。君不见古昔闭门僵卧人,高似灞桥驴背偿诗债。