溟濛雨歇云犹聚。杏花红过秋千去。闲立又闲行。香闺针线停。
鬓丝钗影乱。午梦风吹转。燕子到帘前。绿拖桑柘烟。
冷消息。到晓露墙根,晚烟篱隙。正绣衾梦断,豆花又风急。
残灯窗里明还暗,月在窗前白。忽惊猜、巷北街西,那家宵绩。
何日便成匹。怪响引丝长,缓怜丝涩。静夜寒闺,幽韵杂刀尺。
乱愁谁漾千千缕,争把秋心织。便无愁,也自听它不得。
晓寒茅屋吟虫寂。竹梢澹影秋烟白。篱角上牵牛。花明露未收。
天涯荒草路。燕子辞巢去。老父未还乡。乡书又几行。
向城北。问野圃浓霜,这番消息。道寒花都放,莫迟去寻觅。
携奴荷锸随黄蝶,踏断残芜碧。忽惊看、一簇斜阳,满篱霜色。
金盏为君拭。有疏影疏香,移来书室。几日帘前,经岁又相忆。
忍寒翠里灯花下,一一重搜剔。趁重阳,细雨轻烟澹日。
凌波顾影。偶尔游尘境。一笑春风心自警。梦比梅花易醒。
冰姿澹雅天然。含情欲比湘烟。未许仙山蛱蝶,相寻相见相怜。
水亭开,槐昼永。贪看游鱼,又怕危栏凭。响雨欲来风片紧。
红藕花梢,无数蜻蜓影。
瓦松明,阶藓润。泻玉溅珠,不许圆荷定。一霎凉云还卷尽。
梧叶含秋,帘角斜阳冷。