舞翠垂丝来小桥,春风庭院鸟声娇。
自从靖节萧速后,复许谁人不折腰。
雅缀琼林伴召棠,梨花综错影琳琅。
惭无廊庙调羹味,莫惜区区弃路旁。
严寒瑞雪正飘飘,布满乾坤似玉浇。
独见墙头倾赤艳,鲜红几朵破琼瑶。
夜合朝开秋露新,幽庭雅称画屏清。
果然蠲得人间忿,何必当年宠太真。
月窟移来种异常,金英玉糁散天香。
年年八月中秋节,赏尽诗翁酒几缸。
竭诚佐理奖言司,先正君心帝者师。
举荐不为肓宰相,尽供乃职日孜孜。
恻隐殊无一念仁,谁能推食食王孙。
纷纷天下奇男子,不及淮阴一妇人。
银河东达鹊桥西,织女牛郎会晤时。
才得欢娱又离别,相逢拟待隔年期。
齐家先正己,标准自吾身。
动息从心里,规模卫武箴。
涂朱抹粉吐芳馨,倚架依阑承露新。
腻白妖红谁不惜,樽前莫负插花吟。