克己工夫熟,磋磨日日新。
形端仪表正,汤圣自盘铭。
耸翠摩苍列画图,彤云作雪满天铺。
青山莫谓长无老,一夜飞琼尽白颅。
管仲尊周昔相桓,当年文若附曹瞒。
匡朝宁国言虽正,始比高光孰发端。
倾国娇容启色荒,能移帝主堕三纲。
荔枝嚬笑虽甘美,马践嵬坡促命亡。
谁掇孤根墙解栽,天然农艳衬瑶台。
岁寒松柏如相问,一点丹红雪里开。
种竹为垣护草堂,面山临水纳幽芳。
从容泉石无牵绊,不似从前志庙廊。
蹑屐山行日看花,春前桃李属谁家。
千红万紫争妍媚,不似青松耐岁华。
芸禾雨苦连,草秽何能蠲。
借问司农者,俱云不得天。
歇后诗人何志诚,自量心迹甚详明。
世多觊窦穿窬者,对尔宁无愧赧情。
斗室安居广,炉香乐性闲。
不欺幽独境,无愧两仪间。