诸天洞府日华倾,此洞阴风地底鸣。泉落鲛珠含内景,石飞仙佩散玄精。
暂游不觉心源静,欲去那禁毛骨清。胜会山灵应记取,后期未许结三生。
石钟古洞似禅龛,兀兀顽空亦可参。拟傍藤萝挥麈尾,共移舟楫系江潭。
云开乳窦金膏见,鹤定松阴午梦酣。幽兴不禁风景好,况逢宾主尽东南。
千秋洞屋锁江岚,县石钟声空自函。疑有精灵迟胜会,果然冠盖并幽探。
岩前把酒云挥袖,醉罢登舟花满潭。瘴海此游真浩荡,未须留滞叹周南。
遗荣涉林丘,扪萝弭朝节。回眺林薄外,瀑流撼玉轶。
天高山气清,野静夕霏彻。忽见双飞龙,下饮寒潭洌。
水雾腾紫虹,石鲸势怒抉。初疑河汉倾,又似浑沌泄。
灵源莽何穷,素练天所揭。仙翁碧玉笙,鹤驭振㵳泬。
我欲从之游,风烟坐羁屑。缅邈怀孤高,幽意不可掇。
向来观悬瀑,披袂飒秋风。耳目岂不广,历览意未穷。
□□缘回磴,倚杖睨危峰。乱云交壁翠,石窦泻泉红。
微㳙初濆涌,稍稍入幽潨。汇为百尺波,俯瞰千仞砻。
静光沉斗纬,上与银河通。爱兹尘外境,顿觉心神融。
踟蹰慰烦倦,坐久超鸿濛。顾谓后来子,形役徒冲冲。
川上有孤叹,万古集虚衷。
莽莽塞云横,荒山匹马行。石林腾虎气,霜日惨雕声。
野果乱红落,阴萝疏翠生。当年征战地,辛苦渡河兵。
爆竹一城沸,镫花独夜寒。客愁催腊鼓,乡味入春盘。
积雪窗光皎,坚冰屐响乾。颇闻烽火息,不惜酒杯宽。
踵箕隘巷击毂行,巷南巷北居两生。一生觅句一校经,天寒同听辗冰声。
朝来暖日醉虚白,茧足皲瘃行不得。并门十日疏过从,恍若千山万山隔。
岂不惜俦侣,青山招我归。论文虚竹屋,避暑净荷衣。
古道几人共,知音今日稀。思君当后夜,落月有余辉。
投笔竟何事,枕戈徒尔为。病多成我懒,才薄畏人知。
峭石有奇气,寒花无媚姿。祇应返林谷,饮酒和陶诗。