凉飙入庭树,瑟瑟动秋心。华发随年改,孤镫与夜深。
露香清晚菊,烟暝促归禽。不尽双江水,凭君独赏音。
少室矗空起,幽藏祇树林。传衣一席地,面壁九年心。
我欲参方丈,微言不可寻。茅庵栖隐处,南望白云深。
秦冢今何在,唐宫迹已虚。玉池羞粉黛,金碗出邱墟。
故事空千载,清泉尚一渠。振衣聊眺望,山色又征车。
月华露叶望微茫,马色鸡鸣破晓凉。天上觚棱如梦远,故园风景与愁长。
招邀却喜逢贤主,城市犹能说古皇。南去关河多胜概,惭无佳咏壮归装。
侵晨发城隈,篮舆陟曾阜。朝曦散乌雀,澹霞薄林薮。
依冈一再成,俯池六九亩。密林映石发,澌流涩溪口。
延台循旧术,瞩壁削新剖。阡旭荡平旷,岩云郁昏黝。
青碧嵌巉岩,梵宇杂户牖。于外宫厜㕒,叠复骈指拇。
造物工雕锼,登临得幽眑。归途发遐心,愿从烟霞叟。
柳州越之西,山川阻且脩。子来首冬节,日月几回周。
旅馆夜共榻,清言郁绸缪。抚世嗟多岐,语道无全牛。
上无幽不烛,下无隐不抽。历历见肝膈,写我百端忧。
归途念有期,为子戒行舟。岂不惜离别,壮志浩难留。
惊湍束重峡,春鸟鸣钩辀。子行应万里,中道莫夷犹。
人生会聚散,伫望心悠悠。努力平生业,岁晚兴全收。
周览穷水国,岁月屡徂迁。凭高一以眺,心事故依然。
南天足梅雨,草树何芊芊。幽蝉鸣我侧,鹳鹭飞我前。
茅茨与竹瓦,参差傍野田。黍稌力未苏,苍莽起疏烟。
岂繄憔悴感,永念膏泽偏。抚已惭旷职,劭农忆昔年。
敛旆还城邑,耄稚拥郊廛。何以解其愠,南风寄所宣。
去去㵎中水,悠悠头上巾。岁月如飞弹,不饮生秋尘。
家有紫霞精,一回三千春。注之金荷叶,投彼寒流滨。
寒流清且驶,荷叶何逡巡。列坐藉春草,筹影乱纷缤。
当歌即成曲,逸响动潜鳞。引脰川原外,翠霭千□屯。
理深物有悟,兴极感相因。试同世人饮,谁得此中真。
巉岩鬼凿工,巀嶪怪石走。洼窈积轻烟,千秋藏虬蚪。
瀰濛摇春波,飘忽变苍狗。少进天末墟,复经土囊口。
仙人睡正酣,冉冉穿窗牖。竹簟生微寒,披衣起抖擞。
顾谓长须奴,鸡骨曾占不。酿泉流未枯,丰乐烟已久。
万古天地心,兹事良不偶。复恐虹霓合,临风频搔首。
长啸林木下,挂冠林木巅。山农荷锄归,相与话丰年。
轻风万里阴,落日一江烟。缈缈生虚谷,凄凄翻野田。
小溪流未稳,寒涨欲平川。阿妇视春筐,蚕老簇且眠。
儿童浪惊喜,剖竹走流泉。山园霜露深,黍稌蟠蛟蜒。
社酒及时酿,春秋豚一肩。无为歌蟋蟀,使我抱悁悁。