月华流㝢县,静夜此山中。寂历无人会,孤高几处同。
秋声藏远树,物色度虚栊。预恐星河落,徘徊小院东。
晚凉欹枕罢,振策复山行。冉冉云穿袖,迢迢谷递声。
平原天际尽,孤屿海中明。忽觉襟期远,呼觞坐自倾。
寂寞非人境,清虚惬道心。听经猿入定,破梦鹤鸣阴。
刻竹题诗遍,望云怀古深。萧萧羞两鬓,吾欲投吾簪。
朱绂为谁健,青山念尔违。中天悬一月,万里照双闱。
陟屺徒愁眼,乘风便拂衣。锦江东入海,为尔谩生辉。
岁月江头老,乡关天外违。高秋双鹤发,清梦几兰闱。
一疏天应雨,十年锦覆衣。蜀中多旧事,共指使星辉。
城角闻长夜,江村事转违。风尘走宦迹,烟水眇庭闱。
斜燕翻行幕,黄花候舞衣。临期更一酌,相看暮容辉。
昔日读书处,绿萝映草堂。风尘惊岁隔,梦寐入宵忙。
拟作丸中舍,更寻物外方。兹心恐未遂,临眺独徬徨。
不堪秋兴极,倚徙陟南冈。野色开朝雾,溪声散夕阳。
孤村鸥鸟外,小艇荻花傍。一眺真奇绝,浩歌意转长。
竹识初时种,抽梢今几年。老僧行挂衲,稚子解分泉。
共惜流光逝,翻悲秋露泫。出山缘底事,抚物空自怜。
突兀石痕古,苍茫字画分。千秋谁辨此,我辈发奇闻。
逸势翻龙篆,精光动斗文。秦碑与汉鼎,摛写徒纷纷。