食蘋兮昆崙,驾文鳐兮西海。登群玉之府兮白云熊熊,祀司天兮毛采。
占筳篿兮瑶池,恍余心兮
秋夜长,殊未央。秋灯向壁掩洞房,天汉东西月色光。
啼蛄吊月钩栏下,寒衣未寄莫飞霜。
一心无外事,春思似秋清。掩室惟攲枕,看山间出城。
花分閒地落,笋入断阶生。寂寞从人笑,贫难与命争。
玉门关外月,远接黑山明。晃色同沙冷,飞光掩雪清。
宿师方偃阵,游骑复窥城。不信长生魄,年年照战争。
一庵猿鸟外,琢石叠禅扃。行道拖寒衲,消閒补坏经。
新泉开出远,古像咒来灵。常忆相寻日,中岩松桂馨。
无花多病枝,唯叶吐春辉。蚕不资为食,人应种者稀。
阴成娇雉宿,椹熟乳莺飞。几槎闲红紫,从渠上锦机。
竹西窗上月痕斜,雨歇春城叫乱蛙。睡眼未醒人在梦,断云流水隔桃花。
闽岭冬候晚,岁穷殊未寒。
谁为五里雾,皓皓怀群山。
剥琢斧斤响,啁啾禽鸟间。
逖听知何处,四顾但漫漫。
怳如湖水秋,眇与天相连。
乔林膏沐已,远岫渐披颜。
高阁延朝景,清辉泛林端。
谅非侵晨兴,讵识景物闲。
忽思乡社岁,日晏未开关。
落叶将埋径,林寒欲刺天。
情凝遥岭外,雪坠草堂前。
竹密潜增响,梅疏欲斗妍。
纷纷迷远树,整整度清川。
未拟乘高看,惟思拥褐眠。
衡门聊骋望,憔悴迫新年。
幽期何意负良缘,咫尺云津各一天。文绮光摇晴嶂外,佩环声落瘴江边。
重来只恐春容老,此夜空孤月色娟。怀抱好开开未得,渚蒲汀芷伴鸥眠。