一年箫鼓又疏钟。爱东风。恨东风。吹落灯花,移在杏梢红。玉靥翠钿无半点,空湿透,绣罗弓。燕魂莺梦渐惺松。月帘栊。影迷蒙。催趁年华,都在艳歌中。明日柳边春意思,便不与,夜来同。
云涛白凤贺瑶池。仗葳蕤。路芳菲。十月温汤,赐浴卸罗衣。半点檀心天一笑,琼奴弱,玉环肥。风流谁合婿金闺。露将晞。雪争晖。贝阙珠宫,环佩月中归。误杀洛滨狂子建,情脉脉,恨依依。
仙肌香润玉生寒。悄无言。思绵绵。无限柔情,分付与春山。
青鸟能传云外信,凭说与,带围宽。
花梢新月几时圆。再团圞。是何年。可是当初,真个两无缘。
极目故人天际远,多少恨,凭阑干。
五陵衣马恣轻肥。竞新奇。亦何为。混处贤愚,谁与辨雄雌。任尔刺天何足道,终不肯、羡群飞。燕山花落暮春时。杜鹃啼。劝谁归。耿耿孤忠,惟有此心知。天赋我才还有用,应不至,负心期。
花香日暖透妆楼。晓烟收。巧梳头。赢得偷闲,联袂荡兰舟。
最爱湖山新翠霭,吟好句,漫凝眸。
莺声呖呖柳丝柔。泛金瓯。兴偏幽。为借韶华,瞬息去难留。
还向花前寻韵事,弹一曲,古梁州。
江皋朔风起天末,落叶街南积盈尺。此时客子正卧寒,村头沽酒相邀欢。
持杯欲饮不遽饮,剪烛西窗有余影。忆昔五年来南州,望远日日登危楼。
双峰翠角最清绝,远岫绾髻湖光流。江山乱后还姣好,碑碣仆地青苔浮。
因思长卿不可作,祇有怀古城南头。白云朝来暮还宿,此间幽隐真沧洲。
清音堂高下临渚,水声飒飒鸣寒杵。斋头千尺琅玕鸣,树杪十丈蛟虬舞。
羁客兴酣每快意,诗成落笔走风雨。夜半江城闻雁声,寄书今夜由南浦。
竹篱花径小山幽。碧云浮。淡烟收。犹记当年、歌喉每临流。
芳草无心随处绿,人去也,恨悠悠。
飞来粉蝶弄春柔。漫凝眸。上心头。惆怅今番、不似旧时游。
人世茫茫浑是梦,聊一枕,学庄周。
江城垂柳一枝枝。别君时。日迟迟。不道东风,又是隔年期。
雾鬓云鬟憔悴损,除镜子,没人知。
小楼花发故人非。送斜晖。信音稀。有恨无言明月,上罗帏。
金鸭香残鸳袖冷,刚许道,莫相思。
浮萍潆曲小桥边,似荷钱,似花钿。秋艇宜人、一路棹添烟。
三径高情来访菊,无事尔,此身前。
新生野水碧涓涓,跃鱼渊,钓丝牵。疏柳依依、坡岸弄轻妍。
日落残霞分夜影,钟断处,塔铃传。