歉岁还乡益困穷,瓶无储粟酒尊空。醉经且学文中子,闵雨难祈应上公。
大事同生日,佳城近故丘。空留丹灶药,忍望白云楼。
偃折恩谁继,澄清志未酬。伤哉葬元伯,执绋竟无由。
危亭披豁对苍霞,策杖重来日未斜。满目江山一尊酒,哦诗莫遣太雄誇。
平生安老睡,此夜独何期。病枕风谁碍,疏棂叶放欺。
山留人愈静,月有句专奇。若许论更鼓,因知某亦知。
今宵帝城月,一望雪相似。
遥想洛阳城,清光正如此。
知君当此夕,亦望镜湖水。
展转相忆心,月明千万里。
今夜在这皇城中赏月,月光漫撒好似白雪铺满大地。
再想想洛阳城,清秀的风光也很现在的一样。
料想你也定当在这个晚上与我同赏一轮明月,也看到了湖水像镜子一样清澈。
总是思念你的心,就像月亮的光即使相隔千里都能看的见。
清光:清亮的光辉。这里指月光。
月姊应吞怨,无人写所思。柔情将绰态,须是破瓜时。
天子欲宽南顾忧,绣衣曾是旧人求。
山川不改元负采,父老能言昔政猷。
襦裤疲民应枕奠,纪纲新度觉钱流。
年灵一种同天地,雨露何偏十四州。
秪恐负知己,沉吟故草莱。书为垂老癖,心已及秋灰。
有鹿归蕉梦,无珠保蚌胎。甘贫讵免醉,迂拙是从来。
缅邈洞庭岫,葱蒙水雾色。宛在太湖中,可望不可即。
剖竹守穷渚,开门对奇域。城池自絷笼,缨绶为徽纆.
靡日不思往,经时始愿克。飞棹越溟波,维舟恣攀陟。
窈窕入云步,崎岖倚松息。岩坛有鹤过,壁字无人识。
滴石香乳溜,垂崖灵草植。玩幽轻雾阻,讨异忘曛逼。
寒沙际水平,霜树笼烟直。空宫闻莫睹,地道窥难测。
此处学金丹,何人生羽翼。谁传九光要,几拜三仙职。
紫气徒想像,清潭长眇默。霓裳若有来,觏我云峰侧。
香靥融春雪,翠鬓亸秋烟。楚腰纤细正笄年。凤帏夜短,偏爱日高眠。起来贪颠耍,只恁残却黛眉,不整花钿。有时携手闲坐,偎倚绿窗前。温柔情态尽人怜。画堂春过,悄悄落花天。最是娇痴处,尤殢檀郎,未教拆了秋千。