明月满大堤,荡舟湖水西。桨牙鸣浪碎,船尾拂花低。
绿鬟湿香雾,红袖罥芳泥。采莲不得藕,空妒鸳鸯栖。
莲子复莲子,苦心郎不尝。为郎剥莲子,莲子忆空房。
芙蓉花发江风香,鸳鸯双飞入金塘。绿杨堤畔谁家女,并着兰桡斗艳妆。
玉溆烟残初过雨,越罗衣袂淩风举。采莲一曲遏红云,却笑荷花不解语。
江头扶荔光陆离,千树万树红霞披。烟销初褪玉肌露,双手贻郎不自持。
越来溪水还东注,那见当年浣纱处。人生行乐须及时,不用五丝延命缕。
窈窕谁家女,湖上采莲去。采得鲜莲花,殷勤唱金缕。
对花不觉泪沾裳,妾貌如花安可常。秋风纨扇班姬怨,明月苏台西子伤。
何如池上锦鸳鸯,朝朝暮暮长双双。
刺船水中央,拢船乘晚凉。近番滩上过,叶里好鸳鸯。
盈盈藕上花,采采堕清泪。愿将心中丝,系君双玉佩。
采莲落日下双舟,白縠风轻易觉秋。浅浅溪流齐鹤膝,青青荷叶过人头。
采莲复采莲,莲生隔江水。不愁无舟楫,但愁波浪起。
木渠远自西山来,下溉万顷民间田。
谁谓一石泥数斗,直是万顷黄金钱。
去年出谷借牛耕,今年买牛车连连。
须知人力夺造化,膏雨不如山下泉。
雷公不用苦震怒,且放乖龙閒处眠。
安得木渠通万里,坐令四海成丰年。
松上闲云石上苔,自嫌归去夕阳催。
山门握手无他语,只约今冬看雪来。