北风鸣晚角,雨雪塞云低。烽举战军动,天寒征马嘶。
出营红旆展,过碛暗沙迷。诸将年皆老,何时罢鼓鼙。
青葱嘉树锁连甍,间忆东楼望远情。
禁壘晓烟浮旧色,御沟春水漱新声。
杯盘冷落留芳草,帘幕阴沈听乱莺。
汉殿未传红蜡烛,到家犹得趁沮明。
彩贴隃麋湿,屠苏琥珀浓。
夕阳犹猎日,午夜已春风。
惨惨寒日没,北风卷蓬根。将军领疲兵,却入古塞门。
回头指阴山,杀气成黄云。
上山望胡兵,胡马驰骤速。黄河冰已合,意又向南牧。
嫖姚夜出军,霜雪割人肉。
塞北无草木,乌鸢巢僵尸。泱渀沙漠空,终日胡风吹。
战卒多苦辛,苦辛无四时。
晚渡西海西,向东看日没。傍岸砂砾堆,半和战兵骨。
单于竟未灭,阴气常勃勃。
城上画角哀,即知兵心苦。试问左右人,无言泪如雨。
何意休明时,终年事鼙鼓。
北风凋白草,胡马日駸駸。夜后戍楼月,秋来边将心。
铁衣霜露重,战马岁年深。自有卢龙塞,烟尘飞至今。
客且去,客且去,村店高房健儿住。朔方调来十万兵,兵车满道村人惊。
停骖且致问,主人告予病。店家三月当官差,有肉无鱼众兵忿。
青州大吏操军符,遣官督兵兵怒呼。我侪出身冒白刃,安能饥饿为驰驱。
昨夜天南望烽燧,贼氛已近兰陵地。官军何日出山东,道傍布席摴蒱戏。
黄云雁门郡,日暮风沙里。千骑黑貂裘,皆称羽林子。
金笳吹朔雪,铁马嘶云水。帐下饮蒲萄,平生寸心是。
幽州胡马客,莲剑寒锋清。笑看华海静,怒振河山倾。
金鞍试风雪,千里一宵征。韔底揪羽箭,弯弓新月明。
仰天坠雕鹄,回首贯长鲸。慷慨激忠烈,许国一身轻。
愿系匈奴颈,狼烟夜不惊。
寒入关榆霜满天,铁衣马上枕戈眠。愁生画角乡心破,月度深闺旧梦牵。
愁绝惊闻边骑报,匈奴已牧陇西还。
羌笛横吹塞下秋,骁骑铁马满边头。丈夫报国应如此,不扫蓬婆誓不休。
赤壁危矶几度过,沙头江上郁嵯峨。
今人误信黄州是,犹赖水经能正讹。