左瞰丰湖右瞰江,五峰出没水中央。
峰头寺寺楼楼月,清杀东坡锦绣肠。
三处西湖一色秋,钱塘颖水更罗浮。
东坡元是西湖长,不到罗浮便得休。
一声能遣一人愁,终夕声声晓未休。
不解缫丝替人织,强来出口促衣裘。
侬家贫甚诉长饥。幼稚满庭闱。正坐瓶无储粟,漫求为吏东西。偶然彭泽近邻圻。公秫滑流匙。葛巾劝我求为酒,黄菊怨、冷落东篱。五斗折腰,谁能许事,归去来兮。老圃半榛茨。山田欲蒺藜。念心为形役又奚悲。独惆怅前迷。不谏后方追。觉今来是了,觉昨来非。扁舟轻风破朝霏。风细漫吹衣。试问征夫前路,晨光小,恨熹微。乃瞻衡宇戴奔驰。迎候满荆扉。已荒三径存松菊,喜诸幼、入室相携。有酒盈尊,引触自酌,庭树遣颜怡。容膝易安栖。南窗寄傲睨。更小园日涉趣尤奇。尽虽设柴门,长是闭斜晖。纵遐观矫首,短策扶持。浮云出岫岂心思。鸟倦亦归飞。翳翳流光将入,孤松抚处凄其。息交绝友堑山溪。世与我相违。驾言复出何求者,旷千载、今欲从谁。亲戚笑谈,琴书触咏,莫遣俗人郑。告西畴有事要耘耔。容老子舟车,取意任委蛇。历崎岖窈窕,丘壑随宜。1111欣欣花木向荣滋。泉水始流澌。万物得时如许,此生休笑吾衰。寓形字内几何时。岂问去留为。委心任运无多虑,顾皇皇、将欲何之。大化中间,乘流归尽,喜惧莫随伊。富贵本危机。云乡不可期。趁良辰、孤往恣游嬉。独临水登山,舒啸更哦诗。除乐天知命,了复奚疑。
屠希一笔价必千,绍兴初载海内传,高皇爱赏登玉几,求书蚤暮常差肩。
一朝希死子孙弱,岁久仅可售百钱。
宣城晋陵竞声价,外虽甚饰中枵然。
鸣呼世事每如此,使我太息中夕起!
身是咸阳旧酒徒,龙锺犹复泥村酤。
百年略似梦长短,一醉且随家有无。
登览未应惭脚力,功名正尔叹头颅。
夕阳又凭阑干立,谁画三山岸帻图?
星稀避月明,河白映天青。入夜蝉逾急,先秋叶自零。
花枝栖露蝶,帘罅度风萤。欲唤邻翁坐,渔舟醉不醒。
五更颠风吹急雨,倒海翻江洗残暑。白浪如山泼入船,家人惊怖篙师舞。
此行十日苦滞留,我亦芦丛厌鸣橹。书生快意轻性命,十丈蒲帆百夫举。
星驰电骛三百里,坡陇联翩杂平楚。船头风浪声愈厉,助以长笛挝鼍鼓。
岂惟澎湃震山岳,直恐澒洞连后土。起看草木尽南靡,水鸟号鸣集洲渚。
稽首龙公谢风伯,区区未祷烦神许。应知老去负壮心,戏遣穷途出豪语。
卧龙山前秋雨晴,郑子过我如夙昔。
照人眉宇寒巉巉,悬知笔有千钧力。
镜湖岁暮霜叶空,乃闻载酒同诸公。
归来湖山皆动色,新诗一纸吹清风。
文章要须到屈宋,万仞青霄下鸾凤。
区区圆美非绝伦,弹丸之评方误人!
楠瘿作尊容斗许,拥肿轮囷元媚妩;肯从放翁来住山,谁云置身不得所?山房寂寞久不饮,作意欲就梅花语。
我病鲜欢花更甚,日暮凄凉泣残雨。
人生万事云茫茫,一醉常恐俗物妨,正须仙人冰雪肤,来伴老子铁石肠。
花前起舞花底卧,花影渐东山月堕。
瘿尊未竭狂未休,笑起题诗识吾过。
林下中餐后,天涯欲去时。衡阳过有伴,梦泽出应迟。
石磬疏寒韵,铜瓶结夜澌。殷勤讶此别,且未定归期。