偶随一鹤出关回,雾雨连山手拂开。道士自天传法眼,山灵无地秘神胎。
自谙饮水知泉脉,更许诛茆枕石堆。梦到华胥安逸处,不知天地有惊雷。
东风吹花堕锦筵,杨柳半亸青楼烟。主人自为鸲鹆舞,小妓更奏鸳鸯弦。
当杯入手君不醉,落日已在西山巅。短歌一拍心茫然,请看明镜高台上,何须白发悲芳年。
芙蕖开处傍池亭,花结双头媚晚晴。
两隗骈肩如欲语,二乔并首似含情。
同心净植真奇种,联蒂腾芳以瑞名。
若使濂溪当日见,爱莲有说恐难评。
径露刀金柄属谁,空闻断指血淋漓。杜鹃啼暗江南月,臣甫年年泪雨垂。
东飞乌,西走兔。朝复朝,暮复暮。百岁光阴一程路,过眼红颜草头露。
杨柳尚待秋风吹,牵牛见日色日衰。丈夫有为贵及早,人生能得几时好。
短歌行,叹人生。
长歌莫挽天河水,短歌横笛声相倚。落花回风恋故枝,飞入芙蓉绣帏里。
饮酒还宜近妇人,莫向平原楼上嗔。无情割爱乃身死,至今徒笑春申君。
大鹏抟风高切云,海水为立昼为昏。风休鹏化杳何许,天光浩浩青无垠。
日月出又没,贵贱同一尘。求荣不求辱,利欲相纷纶。
鲸鱼张鬣海水沸,拟学长生更容易。不知中有长恨端,秦亡祖龙失天地。
野草白根肥,凤雏长忍饥。人生过五十,何用假光辉。
四时相催节回换,乌头虽黑有白时。一尊绿酒绿于染,有歌有舞闻早为。
庭前芳树朝夕改,可叹年光不相待。
白日虽苦短,万里落复生。人生自有限,难极欢爱情。
愚者谋在食,知者志在名。愚知各有求,谁能免经营。
秋花容易老,秋叶难再荣。对酒心已醉,酌酒泪先倾。
我非不能遣,柰此愁相萦。君亦失意人,请吟短歌行。
歌短意自长,展转歌莫停。
樽酒前陈,欲举不能。感念畴昔,气结心冤。
日月悠悠,我生告遒。民言无欺,秉烛夜游。
昏期在房,蟋蟀登当。伐丝比簧,庶水忧伤。
忧来如丝,纷不可治。纶山布谷,欲出无岐。
炯炯若穴,萤萤莫绝。无言不疾,鼠思泣血。
霜落颿飘,鸦栖无巢。毛羽单薄,雌伏雄号。
缘子素缨,洒扫中庭。踯踯躅躅,仰见华星。
来日苦少,去日苦多。民生安乐,焉知其它。