细观吟卷压阳春,字字新奇绝点尘。
既已学诗兼学礼,底须忧道更贫。
鸟啼花落萧閒日,月白风清自在身。
内景通明谁会得,公安处寒曙色正。
长信秋来月自圆,夜香独拜玉阶前。
妾吟不顾君王宠,惟顾君王寿万年。
月照芙蓉水殿秋,仙韶一曲秦凉州。
高皇尚爱梨园舞,宣索当年菊部头。
长门秋夜雨,窗外滴寒声。
悔不先辞辇,应无别恨生。
长乐宫连上苑春,玉楼金殿(diàn)艳歌新。
君门一入无由出,唯有宫莺(yīng)得见人。
长乐宫与后花园正是春意盎然,嵌玉的楼台与镶金的宫殿每日都有新的赋艳词的曲。
宫女歌姬只要一进入皇帝的宫门便不能再出来,宫中也就只有黄莺儿能够出外见人了。
长乐宫:西汉高帝时,就秦兴乐宫改建而成。為西汉主要宫殿之一。
宫莺:即宫中的“黄鹂”。
禁柳烟中闻晓乌,风吹玉漏尽铜壶。
内官先向蓬莱殿,金合开香泻御炉。
玉楼天半起笙歌,风送宫嫔笑语和。
月殿影开闻夜漏,水精帘卷近银河。
玉阶容卫宿千官,风猎青旂晓仗寒。
侍女先来荐琼蕊,露浆新下九霄盘。
九重天乐降神仙,步舞分行踏锦筵。
嘈囋一声钟鼓歇,万人楼下拾金钱。
金吾持戟护新檐,天乐声传万姓瞻。
楼上美人相倚看,红妆透出水精帘。
红兰开晓日,五色耀君堂。春风藉相媚,恬坐不闻香。
佳人处遐室,独立寤青阳。缄情复缄意,叹息此时光。
昨夜春寒冷如水,梦入关山数千里。萧郎近报在凉州,一寸心驰边上头。
避辇承嘉惠,昭阳恩遽断。寂寂长信秋,团扇凉飙换。
玉阶积霜露,紫殿宵星灿。参辰昔何辜,河汉年年烂。
忧情感促柱,哀散不可按。芙蓉落金塘,蜻蛚吟将旦。
铅华久不御,颓思空掩幔。
新样梳妆巧画眉,窄衣纤体最相宜;
一时趋向多情远,小阁幽窗静弈棋。