欲话趋时首重骚,因君倍惜剃头刀。千般贵在能过达,
一片心闲不那高。山叠好云藏玉鸟,海翻狂浪隔金鳌。
时应记得长安事,曾向文场属思劳。
卑耳溪边秋草深,裂坡山北树阴阴。西风匹马吊孤竹,一曲商歌千古心。
太君年纪六更旬,母德芬芳孟氏邻。封级早看登二品,寿筵长喜对三春。
云移北海青鸾近,雨入东台碧草新。我亦半生称半子,献觞无地远伤神。
启閤悬灯坐,霜天夜转幽。居然剡溪兴,何异竹林游。
水落江鸿去,城孤海月流。重逢好相忆,红蓼白门秋。
劳农今喜复南辕,夹道扶携亦笑諠。县尹庶几无疾病,山人迎送耐频烦。
芼葱汤饼聊堪饱,出瓮春醪半带浑。惟有为民真实意,异时陈迹付公言。
夏来凉夜似秋多,正好酣歌奈去何。欲买缠头无蜀锦,赠将白苧当红罗。
角枕覆衾长,新香异旧香。昔年曾射雉,此日复求凰。
杏靥开春镜,鸦云换晚妆。夫君莫早起,初日未高梁。
万松滴千山,妙翠不可染。割取武陵源,固是天所遣。
秦人迹无有,云中叫鸡犬。夜泊渔舟来,下山寻不见。
长剑许烈士,寸心报知己。
死者岂必知,我心元不死。
平生让国心,耿耿方在此。
累物扰灵府,澹然无所为。家贫自鲜营,万事俱不知。
日禄馀一斗,粗给菜与麋。秫田亦易耕,有酒供四时。
门多儒雅客,暇则斟酌之。相对靡俗言,共谈止诗书。
遐情或深契,欢笑同解颐。孰谓千古远,其人如在玆。
于心有至乐,天地亦可遗。未知轩裳贵,讵识势位卑。
彼美要路仕,贤劳耀轻肥。穷通各有适,宁论是与非。