秋空垂玉露,风拂檐前树。相思寒夜长,胍胍多愁绪。
含情下锦机,拭泪沾罗衣。旧欢如梦寐,私向夜深归。
秋中帝里经旬雨,晴后蝉声更不闻。
牢落闲庭新病起,故乡南去雁成群。
凄凄者风,胡不自东,不自南,不自北,吹我井上双梧桐。
梧桐昨夜飘孤叶,夫婿从军入穷发。两地相思不相见,愁云共掩关山月。
飞鸿不我顾,海燕辞巢去。空房蟋蟀鸣,长夜漫漫谁与语?
缄情含泪向天诉,苍苍无云复无雨,西有牵牛东织女。
秋夜长,秋夜长。青灯半灺,玉漏未央。云叶飏影,露华凝光。
为问湖阴柳,应有长条刺钓篷。
秋风袅袅吹庭树,伤心一叶随风去。叶随风去何所之,似我年年困羁旅。
神蟉纡屈泥中蟠,青云未到谁汝怜。愁来不寐起视夜,斗柄斜指西南天。
薤叶葱根两不差,重蕤风味独清嘉。
薄揉肪玉围金钿,浅染鹅黄剩素纱。
台琖元非千叶种,丰容要是小莲花。
向来山谷相看日,知是他家是当家。
远弃甘幽独,谁云值故人。好音怜铩羽,濡沫慰穷鳞。
困志情惟旧,相知乐更新。浪游轻费日,醉舞讵伤春。
风月欢宁间,星霜分益亲。已将名是患,还用道为邻。
机事齐飘瓦,嫌猜比拾尘。高冠余肯赋,长铗子忘贫。
晚惊移律,暌携忽此辰。开颜时不再,绊足去何因。
海上销魂别,天边吊影身。只应西涧水,寂寞但垂纶。
昔饮雩泉别常山,天寒岁在龙蛇间。
山中儿童拍手笑,问我西去何当还。
十年不赴竹马约,扁舟独与渔蓑闲。
重来父老喜我在,扶挈老幼相遮攀。
当时襁褓皆七尺,而我安得留朱颜。
问今太守为谁欤,护羌充国鬓未斑。
(翔自言在熙河作屯田有功。
)躬持牛酒劳行役,无复杞菊嘲寒悭。
超然置酒寻旧迹,尚有诗赋镵坚顽。
孤云落日在马耳,照耀金碧开烟鬟。
邞淇自古北流水,跳波下濑鸣玦环。
愿公谈笑作石埭,坐使城郭生溪湾。
引手攀红樱,红樱落如线。
仰首看红日,红日走如箭。
年光与时景,顷刻互衰变。
何当血肉身,安得常强健。
人心苦执迷,富贵忧贫贱。
忧色常在眉,欢容不上面。
吾今头半白,把镜非不见。
惟应花下杯,更待他人劝。
秋夜长,秋夜长,
风高月落飞清霜。征鸿萧萧度湘水,
草木露冷蒹葭黄。铁衣老将尚横槊,
胡儿甲马争腾骧。闺中思妇烬银烛,
耿耿念远伤肺肠。壮士悲歌扣商角,
通夕无寐空凄凉。况是愁人怨遥夜,
安得日出升扶桑。