南登碣石坂,遥望黄金台。丘陵尽乔木,昭王安在哉。
霸图怅已矣,驱马复归来。
十里南来道,初逢第一州。
地因苏子重,江替老瞒羞。
路转淮山□,天开楚岸浮。
吾无赤壁赋,聊亦驾扁舟。
后山雅似文三桥,阁开清閟邻紫桃。紫桃轩中一方印,入手换却青琼瑶。
当年姊妹联春宴,娇殊赤凤无人见。何时手截素鹅肪,鸟体绸缪似飞燕。
燕子飞来风自芳,纤腰携佩杂明珰。细看小点黏红粉,曾写新歌钤绿章。
歌筵捉搦舞裙骋,㺲凫恰仿鸳鸯颈。扶寸瑶华透骨香,平分蛤采缠菭冷。
我来雅玩剧伤情,如看鲛绡玉体横。安得金釭与相见,昭阳旧侣话深更。
青琐门外安石榴,连枝接叶夹御沟。
金墉城西合欢树,垂条照彩拂凤楼。
游侠少年游上路,倾心颠倒相恋慕。
摩顶至足买片言,开胸沥胆取一顾。
自言家在赵邯郸,翩翩舌杪复剑端。
青骊白驳的卢马,金羁绿控紫丝鞶。
躞蹀横行不止进,夜夜汗血至长安。
长安城中诸贵臣,争贵儒者席上珍。
复闻梁王好学问,轻弃剑客如埃尘。
吾丘寿王始得意,司马相如适被申。
大才大辩尚如此,何况我辈轻薄人。
双玉斗,百琼壶,
佳人欢饮笑喧呼。
麒麟欲画时难偶,
鸥鹭何猜兴不孤。
歌宛转,醉模糊,
高烧银烛卧流苏。
只销几觉懵腾睡,
身外功名任有无。
日融融,草芊芊,
黄莺求友啼林前。
柳条袅袅拖金线,
花蕊茸茸簇锦毡。
鸠逐妇,燕穿帘,
狂蜂浪蝶相翩翩。
春光堪赏还堪玩,
恼煞东风误少年。
雪晴山色一重重,因暇寻幽访古踪。神叠石基成宝殿,柱图灵品感真龙。
僧居渐远林间地,客枕曾闻月下钟。会得登临便无事,门前流水照青松。
松色耸寒青,云庵夜未扃。
行吟满林叶,坐听一僧经。
江獭鸣如鬼,山灯远似星。
自能消冷漠,不用酒盈瓶。
云翁耕扶桑,种黍养日乌。手挼六十花甲子,循环落落如弄珠。长绳系日未是愚,有翁临镜捋白须。饥魂吊骨吟古书,冯唐八十无高车。人生如云在须臾,何乃自苦八尺躯,裂衣换酒且为娱,劝君朝饮一瓢,夜饮一壶。杞天崩,雷腾腾,桀非尧是何足凭。桐君桂父岂胜我,醉里白龙多上升。菖蒲花开鱼尾定,金丹始可延君命。
双玉斗,百琼壶,佳人欢饮笑喧呼。麒麟欲画时难偶,鸥鹭何猜兴不孤¤歌婉转,醉模糊,高烧银烛卧流苏。只销几觉懵腾睡,身外功名任有无。日融融,草芊芊,黄莺求友啼林前。柳条袅袅拖金线,花蕊茸茸簇锦毡¤鸠逐妇,燕穿帘,狂蜂浪蝶相翩翩。春光堪赏还堪玩,恼杀东风误少年。