何必问蓍龟,行藏自可期。但逢公道日,即是命通时。
乐善知无厌,操心幸不欺。岂能花下泪,长似去年垂。
高阁成长望,江流雁叫哀。凄凉故吴事,麋鹿走荒台。
中年未仕总为强,殊怕强无转弱方。真理稍从清夜得,寓言翻虑旧交藏。
室围烟雨浑疑梦,花酿阴晴蓦自香。有命当参天地事,莫孤风月去堂堂。
川上值楼开,寒山四面来。竹吹人语远,峰碍鸟飞回。生死别离陌,朝昏云雨堆。谁知独立意,溅泪落莓苔。
问翁几何年,翁年七十余。
尚作蠹书虫,嗟翁一何愚。
旋增通典缺,旋修阜陵书。
毫芒集阅尽,白编还卷舒。
五诗讽被底,柳集诵日晡。
玩物能丧志,圣贤言皦如。
赋受有奇偏,谁能为耘锄。
几片飘从客鬓来,光摇老眼白皑皑。
不因枯树今朝见,只道寒梅昨夜开。
是处园林迎腊到,一时天地唤春回。
恁谁寄语问滕六。乞与人间比种栽。
朔风动清吟,孤月流寒素。白发困青灯,红妆泣秋雨。
罗扇沿网虫,宝鉴青鸾舞。白昼魍魉行,山昏鬼无语。
只消顷刻便漫漫,人亦求窥造化难。
柳外情知非絮落,梅边误作有花看。
朱门合席持杯暖,紫塞分屯坐甲寒。
慨想英雄当此际,肯分事业与袁安。
探春绕遍玉阑干,香暗冰痕屐齿寒。
怕有花头遭冻损,枝枝呵手掐来看。
蹀躞青骊马,往战城南畿。五历鱼丽阵,三入九重围。
名慑武安将,血污秦王衣。为君意气重,无功终不归。