少陵杜鸿渐,颇薰知见香。
风流有诸孙,结屋庐山阳。
藉交游侠窟,猎艳少年场。
光怪惊邻里,收身反摧藏。
江湖拍天流,罗网盖稻粱。
安能衍衍饱,遂欲冥冥翔。
畏影走万里,不如就阴凉。
亭东亭西渺烟水,稻田衲子交行李。
古灵庵下倚寒藤,莫向明窗钻故纸。
净绿云千树,玲珑月一池。就花来扫石,宿羽忽垂枝。
懒与烟霞称,閒干水竹宜。山中招静侣,几客似鸬鹚。
小隐慕安石,远游学屈平。天书访江海,云卧起咸京。
入侍瑶池宴,出陪玉辇行。夸胡新赋作,谏猎短书成。
但奉紫霄顾,非邀青史名。庄周空说剑,墨翟耻论兵。
拙薄遂疏绝,归闲事耦耕。顾无苍生望,空爱紫芝荣。
寥落暝霞色,微茫旧壑情。秋山绿萝月,今夕为谁明。
万事萦思独坐中,炉香深处性灵空。药如效世黄金贱,年莫瞒人白发公。
疏竹画窗因借月,堕樵惊屋偶乘风。且来拂簟寻高卧,梦境浮生一笑同。
薰风拂晓度长堤,堤上双红捲使旗。楼影与天俱在水,岸沙经雨不成泥。
他州半落青山外,别浦遥分翠浪低。渡口神螺谁复识,江空应只月明知。
木落宵深候,无言独上楼。天空孤月小,窗冷一灯幽。
蟋蟀声中老,蜘蛛网里浮。不知今夜望,几处别离愁。
夜静群动息,蟪蛄声悠悠。庭槐北风响,日夕方高秋。
思子整羽翰,及时当云浮。吾生将白首,岁晏思沧州。
高足在旦暮,肯为南亩俦。
黄庭重读罢,掩卷对寒檠。
发为忧时白,心因学道清。
一窗秋月色,四壁夜蛩声。
坐倦闲欹枕,诗成梦不成。
冠中白发映朝簪,马首关山北又南。鱼雁乡书淹岁月,莼鲈归兴动江潭。
堂堂宦业鹏程远,碌碌浮生蚁战酣。烟寺昏钟犹在耳,鸡声已报五更三。
秋老溪贫独夜时,邛枝移遍响虫飞。山城鼓叠月生海,林屋灯寒风动扉。
带雪关河人别久,隔天书札雁来稀。忘情每有难忘者,黄叶一庭霜满衣。