七十年前占宝婺,定知此夜下临吴。仙阶日煖芝兰秀,相府春明桃李敷。
四世一堂流泽远,三朝九命受恩俱。金貂入座皆嘉客,珠履趋庭有赐奴。
内屋屏开红翡翠,尚方锦制紫襜褕。云中青鸾传新札,海外苍麟奉瑞图。
黄发常同看綵服,朱门真不让瑶都。
登勾曲兮常良,揽薜带兮筠裳。絷白驹兮空谷,葆九凤兮扶桑。
汎光风兮既零雨,水浅浅兮石楚楚。望夫君兮不来,怅清风兮日将暮。
老来正赖君医我,客里那知我哭君。人世百年修短定,江城一日死生分。
锦帆泾上谁家屋,龙井庄前处士坟。魂魄东西招不得,杏花村落雨纷纷。
关树来时紫,江枫到日丹。惊弦初月上,避弋太虚宽。
野水涵秋色,霜云结夜寒。终年南北路,未可笑离鸾。
孤雁飘飘客异乡,洞庭水落倍悲凉。黄芦苦竹去何暮,朔雪寒云飞已长。
吊影自怜沙上月,鸣声空咽路傍霜。白头感汝偏相忆,弟妹萧条老更伤。
稻粱留不得,一一起江天。带雪南离楚,和春北入燕。
依依前伴侣,历历旧山川。木叶程犹远,梅花信可传。
子规啼到晓,鹦鹉锁经年。应羡冥冥者,东风羽翼全。
稻梁留不得,一一起江天。
带雪南离楚,和春北入燕。
依依前伴侣,历历旧山川。
林叶程犹远,梅花信可传。
子规啼到晓,鹦鹉锁经年。
应羡冥冥者,东风羽翼全。
玉洞仙桃万树花,楼台彷佛蔡经家。神丹炼就何曾服,乞与山童饲白鸦。
南禽无侣似相依,锦翅双双傍马飞。孤竹庙前啼暮雨,
汨罗祠畔吊残晖。秦人只解歌为曲,越女空能画作衣。
懊恼泽家非有恨,年年长忆凤城归。
薄妆新著澹黄衣,对捧金炉侍醮迟。向月似矜倾国貌,倚风如唱步虚词。
乍开檀炷疑闻语,试与云和必解吹。为报同人看来好,不禁秋露即离披。